2011-06-19
Sean Khan is een jazzmuzikant die graag traditionele jazz vermengt met nieuwe varianten. Hij speelt alt- en sopraansaxofoon maar kan ook met diverse andere instrumenten overweg. Khan was leider van de Britse jazzband SK Radicals waarmee hij twee albums maakte, When Will We Belong(2001) en Urban Eclectics(2009). Slow Burner is zijn solodebuut.Op de openingstrack ‘Fluxman’ toetert Khan lustig tussen de funky toetsen en het pittige drumritme door. Daarna wordt Stevie Wonder’s ‘Golden Lady’ in een heel ander jasje gestoken. Susan Allotey, die ook lid was van SK Radicals, zingt dit lied heel losjes. Je herkent het eigenlijk alleen aan de tekst. Mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar Stevie’s versie, maar het is in ieder geval geen platte cover. Khan laat zijn voorliefde voor improvisatie helemaal de vrije loop op songs als ‘Hope Not Hate’, ‘Castro De Castro’ of ‘Pinkie Annie’. Vanwege dit soort muziek trekken velen bij het woord jazz een vies gezicht, maar deze chaotische virtuositeit is smullen voor een geoefend jazz-oor. Dat laatste lied klinkt aan het einde wel funky en een stuk toegankelijker.
Opvallend is ‘What Is Jazz?’, een song waarvan de titel de lading prima dekt. In dit geheel gesproken lied vertelt Genevieve Grant in 6 minuten en 40 seconden hoe jazz tot ontwikkeling is gekomen. Het beschrijft hoe zwarte muzikanten in de bebop voor het eerst de slavenmentaliteit achter zich lieten en hoe belangrijk de wisselwerking tussen maatschappelijke veranderingen en jazz was en is. Dit ‘college’ steunt op een laidback ritme met subtiele saxofoon improvisaties van Khan. Na dit muzikaal minder spannende stuk is de lichtvoetige samba improvisatie ‘El Presidente’ goed getimed. De meeste tracks van dit album zijn instrumentaal, maar op ‘Long Way To Go’ is de stem van Susan Allotey weer te horen.
Het album wordt afgesloten met de ‘Mahjong 2’, net als versie 1, van Wayne Shorter. Daarop laat Sean Khan horen dat hij een meester is in eclectische jazz, hij neemt nieuwe elementen op in de vertrouwde jazz sound. Dat kan eigenlijk van het hele album worden gezegd. Slow Burner is funky en eigentijds, maar niet in die mate dat het door niet-jazzliefhebbers gewaardeerd zal worden. Maar daarover zal de doelgroep vast niet treuren, voor hen valt er voldoende te genieten.
Holly Golightly & The Brokeoffs - No Help ComingNa een carrière onder Billy Childish’ hoede bij Thee Headcoatees, een hele...
Orka - Öro ORKA maakt atmosferische experimentele muziek. Dat wordt meestal al snel...