Waar Dan Bejar op het Destroyer-hoogtepunt tot nu toe – het in 2006 verschenen Destroyer’s Rubies - nog wist te overtuigen met heftig gitaargeweld, daar heeft die stijl op Kaputt plaats moeten maken voor een meer experimentele sound. Het album is te omschrijven als een softrock plaat met een grote berg relaxte invloeden vanuit andere genres. Vooral de saxofoonlijntjes, die volgens Bejar grotendeels geleend zijn van Miles Davis, geven Kaputt een onweerstaanbare smooth jazztint.
Dan Bejar zelf stelt zich op deze plaat op als een gepensioneerde bewoner van de Playboy Mansion. Net als op eerdere lp’s van Destroyer liggen de geniale oneliners voor het oprapen, maar meer dan ooit tevoren worden ze op zo’n luchtige manier door de voorman gezongen, dat de humor er bij vlagen vanaf druipt. Je ziet Bejar al helemaal zitten in Hugh Heffner-badjas, de Shannon-tweeling op zijn schoot tijdens het overheerlijke ‘Blue Eyes’. Of liggend gitaarspelend met een blowtje in zijn mond tijdens albumhoogtepunt ‘Savage Night At The Opera’. De samensmelting van verschillende elementen uit diverse genres, de humor en het relaxte, Playboyachtige sfeertje maken van Kaputt een cd die geschikt is voor een ongelofelijk breed publiek.
De meest indrukwekkende song op Kaputt is afsluiter ‘Bay Of Pigs’. Dit elf minuten durende nummer is al meer dan een jaar oud, maar werd zo goed ontvangen dat Bejar hem op dit album heeft gezet. Hoe geweldig de track ook is, hij past niet in de context van deze lp. Ironisch genoeg is dit geniale nummer dus het enige minpunt aan Kaputt, een zowel uniek als gewoonweg fantastisch album waar verder helemaal niets op aan te merken is.
The Unthanks - Lost The Unthanks is een Engelse folkband rond de zusjes Rachel en Becky...
Immobilize - EP Immobilize is een hardcoreband uit rockcity Eindhoven die in 2008 opgericht...