2011-07-15
De aanbevelingen voor The Blood Arm zijn niet mis, zo valt in de persinfo te lezen. Zo heeft de band al opgetreden met The Killers en Franz Ferdinand. Het zijn namen die goed op het cv van het viertal uit Los Angeles staan. Turn & Face Me is de derde plaat van de drie heren en één dame. Dat de band uit het zonnige Californië komt hoor je aan de vrolijke muziek. In een ruim half uur komen twaalf redelijk vlotte liedjes op je af die je meevoeren naar sferen van wat jaren geleden. De eerste namen die door je hoofd spoken zijn Magazine en The Undertones. De band gebruikt dezelfde wat neurotisch klinkende songstructuren en meest opvallend is de blafferige hoge stem van Nathaniel Fregoso. Daarbij lijkt het orgeltje zo weggekaapt bij de genoemde bands. In zijn geheel heeft het hele album dezelfde sfeer als het debuut van The Simple Minds uit 1979 die toen ook nog alle invloeden tot zich namen en aan elkaar knoopten totdat er een plaat ontstond.
Zo kun je bij elk nummer wel een invloed plaatsen en horen we in het in jaren tachtig jasje gegoten ‘Relentless love’ ineens de doedelzakgitaar van Big Country langs komen en lijkt ‘Temporary Woman’ rechtstreeks uit de nadagen van de Beach Boys weggelopen. Vooral de overdadige klankdeken op de achtergrond geeft het nummer een jaren zeventig gevoel. Wel een heel fraai nummer overigens. In ‘D-D-D-D-Dementir' hebben zowel Kaiser Chiefs, Franz Ferdinand als Roxy Music model gestaan. ‘Don’t Let Him Break Your Heart’ begint als een balorig liedje dat halverwege ineens overgaat in een nummer dat verdacht veel op ‘Hitsville UK’ van The Clash lijkt. Het vreselijke, vrolijk huppelende, ‘Friends For Now’ is de enige echte misser tussen de over het algemeen acceptabele nummers.
Turn & Face Me is een leuk plaatje dat soms wat te vrolijk doorhobbelt en een mooie soundtrack voor een zonnige dag is, maar niet veel meer dan dat. Dat er behoorlijk sterk wordt gemusiceerd en dat er redelijk sterke songs tussen zitten geeft The Blood Arm het voordeel van de twijfel. Tot een grote doorbraak zal dit echter niet leiden. Daarvoor toont deze groep te weinig eigen smoel.
Little Barrie - King of the Waves Little Barrie is de band van zanger/gitarist Barrie Cadogan, die inderdaad...
Atari Teenage Riot - Is This Hyperreal? Wanneer je te horen krijgt dat er een reünie volgt van een band die ooit hoge...