2011-07-02
Down To The Bone klinkt je waarschijnlijk niet bekend in de oren. Toch is The Main Ingredients al het negende album van de Jazz/Funk band rond Engelsman Stuart Wade. In 1995 begon hij de band door een remix te maken van ‘Joy Is Free’, een nummer van zijn toenmalige project Think Twice. De remix was een “Stripped down to the bone” versie van het origineel. Bovendien heette de favoriete clubavond van Stuart in Londen ‘To The Bone’. Een nieuw project was geboren. Project, want Stuart Wade is geen muzikant, maar een DJ en producer. Hij gebruikt een dictafoon om nummers in te neuriën, die vervolgens worden ingespeeld door diverse muzikanten. Na de opnames voegt hij er samples aan toe en boetseert het geheel tot een album. Bij live optredens van de band staat Wade dus zelf in het publiek.
Down To The Bone was direct succesvol met het eerste album From Manhattan To Staten. Tot enige frustratie van de geestelijk vader voornamelijk in Amerika, waar ze in 1999 de best verkopende onafhankelijke jazz artiesten waren. Vele cd’s later is doorbreken in het Verenigd Koninkrijk nog steeds een van de doelstellingen. Dat zou met The Main Ingredients nog kunnen lukken ook, om de eenvoudige reden dat er een tweetal tracks op het album staat met vocalen van Imaani. Samen met Stuart’s bassist Julian Crampton maakte zij deel uit van Incognito, dat vooral bekend werd met de jaren ’90 hit ‘Always There’.
De muziek op ‘The Main Ingredients’ is uptempo en funky. Het vereist wel je aandacht, want de jazzy deuntjes veranderen gemakkelijk in achtergrondmuziek voor een cocktailparty. De aandachtige luisteraar kan echter meer dan genoeg moois ontdekken. Opener ‘Uptown Hustle’ is echt het visitekaartje. Strak, dynamisch en swingend. Het doet denken aan typische jaren 70 grooves, wat geldt voor het hele album. De productie is echter helemaal van deze tijd: helder, met diepte en niet te gepolijst. Op ‘A Change Has Got To Come’ en ‘Second Nature’ is ruimte voor jazzy improvisatie, wat de cd iets meer diepte geeft.
Het tempo ligt iets lager in ‘Music Is The Key’ en ‘A Universal Vibe’, maar de funky drums blijven altijd prominent aanwezig. De vocale tracks zijn vanzelfsprekend het meest radiovriendelijk en krijgen door Imaani’s zang een sfeer die sterk doet denken aan The Brand New Heavies. ‘Closer’ heeft een echte liedjes structuur, terwijl ‘Watch Me Fly’ vooral verrijkt wordt door losse vocale bijdragen. Toch ontbreekt de kracht van een echt liedje op het album, waardoor deze moeilijk in je hoofd blijft hangen.
The Main Ingredients zit degelijk in elkaar en behoort binnen het genre tot het betere werk. Als je de aandacht vasthoudt kun je er helemaal in opgaan, maar verlies je hem dan is het muzikaal behang. Het hangt er daarom sterk vanaf of je liefhebber bent van instrumentale funky jazzy grooves. In dat geval is het een goed en boeiend album, waarin steeds iets nieuws te ontdekken valt.
Ten Page Pilot - Into the Eyes of the Armed Ten Page Pilot is een vierkoppige Nederlandse stonerrockband. Het viertal...
Juju - In Trance Onder de naam JuJu vormen de Britse gitarist Justin Adams en de uit...