2005-10-05
Burnout: Revenge is het vervolg van de succesvolle game Burnout 3: Takedown. In dit racespel is het de bedoeling zo veel mogelijk chaos op de weg te veroorzaken en tegelijkertijd zo snel mogelijk de eindstreep te halen.Ik heb de Nederlandse versie van het spel opgestuurd gekregen. Wanneer ik het spel in mijn Xbox gooi, krijg ik de eerste teleurstelling te verwerken. In de taal-selectie kan er niet voor Engels gekozen worden. Zweeds, Spaans, NEDERLANDS en Deens behoren wel tot de opties. Aangezien mijn Spaans erg matig is en ik nog nooit in Scandinavië geweest ben, ga ik maar voor mijn moedertaal. Wat is hier nou erg aan, hoor ik je denken. Nou: bij noodzakelijk knullig vertaalde termen als "zijspiegeltje krak" (engels: wingmirror crush), "tekeer in het verkeer" (engels: traffic attack) en "onwijze race" krijg ik jeuk op rare plekken. De speluitleg wordt verzorgd door Isabelle Brinkman (ex-radio 3). Dit is een keuze waar ik me beter in kan vinden. Het kost Isabelle weinig moeite om te overtuigen als pittige tante en gevaar in het verkeer.
Tijdens het racen heb je constant het gevoel dat je de auto nog maar net op de weg kunt houden. Een blik op de snelheidsmeter bevestigt dit doorgaans. Als je onder de 250 kilometer per uur rijdt, kan je er donder op zeggen dat je aan alle kanten ingehaald wordt. Het gevoel van snelheid is overweldigend. Het parcours vliegt als een waas voorbij zonder zijn detail te verliezen en sprongen, vonken en explosies versterken dit effect. Een keer met je ogen knipperen is meestal fataal. Je vliegt kansloos een bocht uit of knalt op tegemoetkomend verkeer. Erg leuk aan Burnout Revenge is de mogelijkheid om via sluipwegen van het vaste parcours af te wijken. Hierdoor is elke race weer anders en kom je op onverwachte plekken.
Het spel zelf gaat voornamelijk verder waar Burnout 3 is opgehouden. Het is echter niet alleen racen wat de klok slaat in Burnout 4. In de spelmodus "Wegmisbruik" is het de bedoeling zo veel mogelijk tegenstanders van de weg te beuken. Dit kan tijdens een normale race natuurlijk ook, maar hier gaat het erom dat je een minimaal aantal takedowns haalt. Een nieuwe speloptie is "Tekeer in het verkeer". Hier is het de bedoeling zo veel mogelijk normale weggebruikers te rammen. Tegemoetkomend verkeer is hierbij taboe. De schade die je maakt wordt opgeteld en als je een tijdje niks raakt is je tijd op. Net als in Burnout 3 is er ook weer een crash-modus, waarbij je zo hard mogelijk op een druk verkeerspunt afrijdt en daar zo veel mogelijk schade probeert te maken. De crash-modus is vergeleken met Burnout 3 veel realistischer geworden. Je moet echt een strategie verzinnen om de vereiste hoeveelheid schade te creëren.
Waar je in de voorganger hoofdzakelijk met opzwepende punkmuziek rondrijdt, is de soudntrack van Burnout 4 veel diverser. Het kan zomaar voorkomen dat je begeleid wordt door the Chemical Brothers of Timo Maas. De muziek wordt gelukkig niet meer aan elkaar gepraat door een dj (die ik in Burnout 3 na een paar uur spelen wel kon wurgen). Er is op de Burnout Takedown soundtrack goed gekeken naar bands van het moment. The Bravery, Bloc Party, Nine Black Alps en LCD Soundsystem komen allemaal langs. De Nederlandse bijdrage bestaat uit de track "Today" van Junkie XL. Naast de soundtrack is er ook veel aandacht besteed aan de geluiden van het spel zelf. Om alles extra intens te krijgen zijn er dierengeluiden en kreten uit horrorfilms verwerkt in de crashes. Daarnaast krijg je ook echt het geluid te horen van brekend staal en glas.
Al met al kan ik Burnout Revenge iedereen met een niet te zwak hart aanraden. Een hogere hartslag en veel adrenaline zijn gegarandeerd. Het is verder gewoon vermakelijk om als een waanzinnige te rijden.
Bezoek de Burnout: Revenge Website
Taste of Insanity - The Great EscapeHoe snel kan het gaan na slechts één album. De Nederlandse band Taste Of...
Hellfueled - Born II Rock Wanneer je wat informatie zoekt op internet over de Zweedse band Hellfueled...