Icke Wieder is het zevende album van Paul Kalkbrenner, die sinds 1999 actief is in de Berlijnse technoscene. Zijn grote doorbraak naar de internationale hitlijsten kwam met de film ‘Berlin Calling’ en de bijbehorende soundtrack van de hand van Kalkbrenner. In de film speelt Kalkbrenner zelf de hoofdrol als DJ/Producer in het Berlijn van na de val van de muur. Een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in de Berlijnse technocultuur. ‘Sky & Sand’ bereikte in Nederland en België de top-5 van de hitlijsten. Tijdens Pukkelpop kreeg hij er enigszins verbaasd een gouden plaat voor.
Na het succes van ‘Sky & Sand’ had Paul kunnen voortborduren op het succes, maar dat bleek hij geenszins van plan. ”Due to popular and more frequent demand, I locked myself away in the first weeks of the year and recorded a new album. There won’t be any singing on the album, no music of tomorrow either, it feels generally more like… well, old times.”. Wie bekend is met zijn eerdere werk zal inderdaad niet verrast worden door dit album, maar tevreden constateren dat het ouderwets goed is.
De uitsluitend instrumentale tracks op Icke Wieder bevatten zware kickdrums en rauwe percussie. De grauwe sfeer van het Berlijnse nachtleven wordt echter steevast verlicht door melancholische melodieën die de zon doen doorbreken. De gebruikte instrumenten en synths zijn in vrijwel iedere compositie anders, wat een voldoende afwisselend geheel oplevert. ‘Jestrüpp’ bijvoorbeeld wordt gedragen door een gitaarriff, ‘Kleines Bubu’ bevat een zeer zuivere vioolmelodie en in ‘Der Breuzen’ duiken een orgel en saxofoon op. Wat op het eerste gezicht monotoon lijkt wordt na enkele beluisteringen melodieus en gelaagd Iets dat Kalkbrenner positief onderscheidt van veel andere technoproducers.
Niet elke track op Icke Wieder wordt gekenmerkt door een stuwende four to the floor beat. De nodige afwisseling wordt geboden door composities als ‘Des Stabes Reuse’ en ‘Schnakeln’. Gebroken beats met gedoseerde overstuurde geluiden die een industrieel gevoel geven. Verder kan er naar hartenlust doorgedanst worden, zoals met uitsmijter ‘Der Breuzen’, dat haast tropisch aandoet. Ondanks de meedogenloze basdrum.
Paul Kalkbrenner schotelt zijn vertrouwde fans, maar ook de mensen die hem net ontdekt hebben een degelijke portie Paul Kalkbrenner voor. Geen nieuwe hits of richtingen, maar kwalitatief hoogstaande werkjes. Luister de cd en raak ermee vertrouwd, dan spring je straks extatisch mee op de harde dreunen tijdens Lowlands en Pukkelpop.
And So I Watch You From Afar - GangsTwee jaar geleden debuteerden de Noord-Ierse postrockers van And So I Watch...
Puzzle Muteson - En Garde Achter de naam van Puzzle Muteson gaat de persoon Terry Magson schuil. De...