2011-07-12
Anton Walgrave kreeg het onlangs in Tivoli De Helling voor elkaar om Marike Jager te overklassen. Marike Jager zette daar een uitstekende performance neer, maar Walgrave maakte fans, maakte indruk en zorgde voor het meeste kippenvel. Walgrave is een Belgische singer / songwriter en geniet bij onze zuiderburen al enige bekendheid. Het doel om Nederland te veroveren is niet eens zozeer aanwezig, maar met het nieuwe As You Are zou dat toch geen probleem moeten zijn. As You Are is de vijfde solo-cd van de 38-jarige inwoner van Leuven. Totnutoe was het materiaal van Walgrave van het rustige, typisch singer / songwriter-soort, maar voor As You Are werd de hulp ingeroepen van Mario Goossens en Ruben Block. Juist, respectievelijk de drummer en de zanger / gitarist van de populaire rockband Triggerfinger. Het levert een wat ruigere sound op en –belangrijker- het blijkt een ijzersterke samenwerking.
Vooral de opening van dit album is echt om je vingers bij af te likken, zo mooi. ‘Hannah’ blijkt al ruim tien jaar bij Anton Walgrave op de planken te liggen, maar misschien moeten sommige nummers gewoon rijpen, want wat is ‘Hannah’ ongelofelijk mooi. De eerste single heet ‘All You Have To Do’ en ook dit is een pareltje. De Helmondse (en inmiddels in Brussel woonachtige) Chantal Acda verzorgt hierbij de backing vocals. Op titelnummer ‘As You Are’ wordt de sound rauwer en is de invloed van Triggerfinger prachtig hoorbaar. De toevoeging van de viool mag hierbij zeker ook niet onvermeld blijven: subliem.
Liefhebbers van de instrumentale climax zijn ook aan het goede adres. ‘Something Wrong’ kent een heerlijke climax, ‘City Lies’ heeft een geweldige jam en ‘Lift Me Up’ een hypnotiserende, haast Placebo-achtige outtro. Hoogtepunten wisselen elkaar zo in een rap tempo af, waarbij ‘Ice’ zeker nog een speciale vermelding behoort te krijgen. ‘Ice’ is het hardste nummer van As You Are, maar blijft wel binnen de perken en is –samen met ‘Hannah’- toch wel hét hoogtepunt. Enige misser op het album is afsluiter ‘Silently Moving’, dat als enige geen enkele emotie weet te wekken.
Maar verder is dit een ontzettend goed album, dat bij vlagen doet denken aan het titelloze debuut van Admiral Freebee. Een luister-album: een luie stoel, een goede koptelefoon, deur op slot en optimaal genieten, zonder een kans gestoord te worden. Toegankelijk genoeg om bij de eerste luisterbeurt al gevangen te worden, interessant genoeg om het keer op keer te blijven luisteren.
André Manuel - Dollekamp'(De)Kraaien' is mede door zijn tekst een van de mooiste liedjes in de...
De Jeugd Van Tegenwoordig - Handboek der Jeugd Ah, leuk! Een boekje van bijna tweehonderd pagina’s, met alle teksten van De...