Gaat dat lukken? Afgaand op de kwaliteit van de liedjes wel. LP1 is het krachtigste album van de jonge diva tot nu toe en is op alle fronten ijzersterk. Naast de bekende soulstem en retrosfeer, is de plaat meer rock and roll dan we van Joss gewend zijn. Harde gitaren sieren het merendeel van de nummers, zowel in riff- als solovorm, en klinken zelfs in combinatie met het gospelachtige pianodeuntje in ‘Don’t Start Lying To Me Now’ nergens misplaatst. Dit komt grotendeels door de songteksten: Joss klinkt gefrustreerd en schreeuwt het soms uit van woede en irritatie.
En dat levert meer hoogtepunten op dan een uur in de missionarishouding. ‘Karma’ bijvoorbeeld, waarop Stone vol overtuiging predikt: ”(I) come as your master and you’re the bitch!”. Minder indrukwekkend, maar niet minder mooi is het zachtaardigere werk op LP1. Het sterke ‘Cry Myself To Sleep’ en country getinte ‘Take Good Care’ zijn hier goede voorbeelden van. Ze zingt licht geëmotioneerd, maar zonder tranen.
LP1 is een mogelijk keerpunt in de carrière van Joss Stone. Tien sterke liedjes zonder mindere tracks. Duidelijke hoogtepunten zijn er wel en meer van de meest krachtige nummers was zeker niet verkeerd geweest. Ondanks deze kanttekening, bewijst Stone met LP1 weer een van de sterkste Britse soulzangeressen te zijn. Dat Joss weer helemaal terug is, maakt het verlies van Amy Winehouse iets lichter voor soulliefhebbers.
Foo Fighters - Back and ForthHet kan bijna niemand ontgaan zijn dat Foo Fighters onlangs een album heeft...
André Manuel - Dollekamp '(De)Kraaien' is mede door zijn tekst een van de mooiste liedjes in de...