Ondanks de internationale samenstelling van de band, klinkt Zulu Pearls namelijk als een act die ze in de States wel zouden kunnen waarderen. Van Hoover’s stem zingt warme rock and roll met een lichte countrytint, bij vlagen vergelijkbaar met wat we al kennen van The Black Keys. Op instrumentaal vlak heeft de band de betere, luchtige indierocksnufjes uit de keukenkast gehaald, met echoënde gitaartjes en een zachtaardig basriviertje dat door het geheel kabbelt. Een overdonderende indruk maakt Zulu Pearls op geen een van de tien tracks, maar onaangenaam wordt het ook nergens.
No Heroes No Honeymoons is dan ook het schoolvoorbeeld van een heerlijke plaat om weg te luisteren, zonder massale hoogtepunten of missers. Het album heeft een relaxte vibe, iets waar de achtergrond van de band (Amerikaan verlaat eigen land en toert al muziek makend met vrienden door Europa) iets mee te maken kan hebben. Dit komt vooral naar voren in een track als ‘Honeyland’, het toppunt van rust op No Heroes No Honeymoons. Het klinkt nog net niet als reggae.
Dat is ook de grootste valkuil voor de band. Het vuurwerk dat nodig is om de aandacht van veel muziekliefhebbers te trekken is er niet. No Heroes No Honeymoons bevat ook geen sterke potentiële singles of nummers met melodieën die echt opvallen. Zulu Pearls heeft een fijn album opgenomen, maar interessant genoeg om overeind te blijven tussen alle concurrentie is het niet.
Gardens & Villa - Gardens & VillaIn 2008 begonnen vijf schoolvrienden uit Santa Barbara het project Gardens...
Dear Reader - Idealistic Animals Idealistic Animals is het derde album van het oorspronkelijk in Zuid Afrika...