Niet alleen de gastbijdragen zijn divers, ook binnen het genre van de americana varieert de band veel. ‘Heart Over Mind’ is een klassieke rockplaat, die zeer goed in het straatje van Neil Young past. Deze wordt echter direct opgevolgd door het veel gevoeligere ‘Aching Of Instead’. Het nummer kabbelt heerlijk voort en biedt hiermee de zanger de gelegenheid om zijn teksten naar de voorgrond te laten schuiven. Samengaand met een lekker in het gehoor liggend refrein bereikt het nummer bijna een 3FM niveau.
Hoogtepunt is echter opener ‘Famous Man’. Tijdens de eerste seconden doet het nummer Arabisch aan, maar al snel ontpopt zich een heerlijke pure ballade. De aangenaam klinkende zanger wordt hierbij begeleid door een akoestisch gitaar. De kracht van het nummer schuilt hem echter in het hier en daar aanwezige jengelende orgeltje. Vocaal is dit ook het hoogtepunt van de zanger.
Want Some One ’n Some Want bewijst helaas ook dat een indrukwekkende lijst van betrokkenen niet per definitie tot een klassieker van een plaat hoeft te leiden. Alle nummers klinken zeker niet onaardig, maar ze voelen stuk voor stuk erg plichtmatig aan. Verschillende liedjes hebben, op papier, duidelijk als doel om de luisteraar te raken. Ondanks dat de zang veelal sterk klinkt, het basisritme goed gespeeld en de opbouw heel nauwgezet in elkaar steekt, weten deze nummers nergens kippenvel te veroorzaken. Dit komt hoofdzakelijk doordat het bijna alle liedjes ontbreekt aan een gevoel van enthousiasme. Misschien is het juist het gebrek aan schoonheidfoutjes dat ervoor zorgt dat de derde cd van Okieson nergens weet te imponeren. Laat Okieson voor een volgende album gewoon lekker met zijn allen muziek maken in plaats van imponeren met een dikke gastenlijst.
Eerdere recensies van Okieson:
- 28-10-2008: Cupboard Full of Things.
The Head Cat - Walk the Walk... Talk the TalkDat Lemmy Kilmister altijd een zwak voor rock ’n roll heeft gehad, heeft hij...
Tino - The Conservative Brain in a Progressive State Meestal krijgen wij bij Festivalinfo een cd aangeleverd met een standaard...