Suicide Silence - The Black Crown Recensie op Podiuminfo

2011-08-26 Suicide Silence, de één loopt er helemaal mee weg en de ander loopt er juist zo hard mogelijk van weg. Een tussenweg lijkt er niet te zijn voor deze band. Maar ondertussen winnen ze wel verschillende awards, waaronder één voor ‘Most Innovative Band’, dus blijkbaar brengen ze wel iets te weeg in de metalcommunity. Daarnaast durven ze zichzelf gerust te plaatsen tussen namen als Black Sabbath, Metallica en Iron Maiden. Tijd om eens te kijken of ze deze eer ook wel verdienen. En laat ze nu ook net een nieuw album genaamd The Black Crown op de planken hebben liggen.

Muzikaal is het een trein die flink doorstoomt, maar een gevaar dat veel deathcore-bands kennen is dat het snel monotoom gaat klinken. Hier is Suicide Silence zich goed bewust van en zodoende gooien ze er aardig wat variatie in. Dit komt in de vorm van een kleine gitaarsolo in ‘Human Violence’ en ‘You Only Live Once’, maar ook via een spacey intro bij ‘The Only Thing That Sets Us Apart’.

The Black Crown slaat muzikaal gezien alles om zich heen aan gort, maar tekstueel raken ze alleen maar clichés. Titels als ‘Fuck Everything’ en ‘You Only Live Once’ spreken voor zich. De veel herhaalde regel in het "You only live once, so just go fucking nuts!” uit het laatstgenoemde nummer geeft dit mooi weer.

Het bereik van de vocalen van Mitch Lucker is niet zo ruim als op hun debuut The Cleansing. Soms wordt er gesproken of gefluisterd, maar de sterke afwisseling van diepe grunts naar hoge krijsen zoals we die kennen van bijvoorbeeld een nummer als ‘The Price of Beauty’ zitten er niet in. Vandaar dat ze variëren in de vorm van verschillende gastvocalisten. Zo doet niemand minder dan Jonathan Davis van Korn mee op het nummer ‘Witness The Addiction’. De bekende stemgeluid van Jonathan vullen de screams van Lucker goed aan, waardoor het één van de sterkere nummers van de cd is.

Meteen daar achteraan doet Alexia Rodriguez van Eyes Set To Kill mee op het nummer ‘Cross-Eyed Catastrophe’. Daarnaast kent het nummer ‘Smashed’ een gastoptreden van Frank Mullen van Suffocation. Voor beiden geldt dat ze mooi als naam in het boekje staan, maar verder voegen ze niets toe aan de nummers.

Als we hier te maken zouden hebben met tuinmannen en metal is hun tuintje, dan laat Suicide Silence er geen gras over groeien. Deze grasmaaier ratelt door en door. Maar deze grasmaaier heeft ook de scherpte en agressie van het eerste album verloren. Het geheel is toegankelijker geworden, maar of ze zich hiermee ooit aan het rijtje van Black Sabbath, Metallica en Iron Maiden toe mogen voegen valt te betwijfelen. Ook met The Black Crown blijft Suicide Silence nog altijd een band waar je maar net van moet houden. Als je dat doet, dan zit het met dit album wel snor.

Eerdere recensies van Suicide Silence:
- 21-01-2008: The Cleansing

Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Suicide Silence Label:Century Media