2011-09-02
Eén van de meest opvallende muziekontwikkelingen van 2011 is de samensmelting van dance en singer-songwritermuziek. James Blake, Jamie Woon en Katy B zijn slechts een drietal voorbeelden van liedjespenners die hun tracks hebben aangekleed met hypermoderne productie. Soms met en soms zonder hulp van een gevestigde naam in de dancescene. Alex Clare mag zich aansluiten bij het bovenste rijtje, maar kan als één van de eerste ‘dancy singer-songwriters’ ook zeggen dat hij er echte succes mee heeft beleefd. Zijn door Switch en Diplo geproduceerde debuutplaat The Lateness Of The Hour bracht al een bescheiden hit op: de explosieve single ‘Too Close’. Maar is de rest van het album even knallend als dat ene nummer?Niet bepaald. Waar James Blake en Jamie Woon dit jaar met sterke totaalplaten kwamen, daar is Alex Clare’s eerste lp vooral een verzameling van rake hits en flinke missers. Anders dan ook Katy B’s debuutalbum lopen de stijlen teveel uiteen om The Lateness Of The Hour als consistent geheel te beluisteren. Opener ‘Up All Night’ is een (geslaagde) dancehalltrack, ‘Hands Are Clever’ een (belabberd) retrosoulnummer en ‘When Doves Cry’ een (half-leuke) cover van de Prince-klassieker. Al deze songs voelen aan als geforceerde variatie op een plaat waar de dubstephits zegevieren.
Hits als ‘Treading Water’, ‘Relax My Beloved’, ‘Too Close’ en ‘Tightrope’ zijn de kracht van The Lateness Of The Hour. Tracks die - zeker op de radio - verfrissend klinken. Songs waarin de twee elementen die Alex Clare groot gaan maken - zijn heerlijke stem en de bijdrage van zijn krachtige producers - voorop staan. Zowel liefhebbers van dubstep als genieters van traditionele singer-songwritermuziek kunnen hier enthousiast van worden. Helaas is het op Clare’s debuutalbum vaker mis dan raak.
The Lateness Of The Hour klinkt daarom slechts bij vlagen even spannend als het idee erachter. Desalniettemin bewijst Alex een belofte te zijn. Een van de grondleggers van een vrij nieuwe stroming. En dat maakt dit album toch weer een van de essentiële releases van 2011.
Celilo - Buoy BellVaak zijn albumtitels nietszeggend of slecht gekozen. Buoy Bell is zo’n...
Treekillaz - Season of the Lonesome Dat bandnamen vaak andere verwachtingen oproepen dan wat ze in feite...