2011-08-29
Een soundtrack bij de Olympische Spelen? Waarom ook niet. Sinds Kraftwerk de Tour de France van muziek voorzag, is het in de wereld van de elektronica geen uitzondering meer om sportevenementen als mentaal plaatje te nemen. De vier Finnen van Siinai, die nog maar enkele maanden samenspelen, brengen op hun debuut Olympic Games een mengeling van vintage elektronica, ambient en krautrock. Het geheel doet vaak denken aan oubollige documentaires met een vergeeld beeld, iets wat ook grootheden als Boards of Canada evoceren met hun muziek. Opener ‘Anthem 1+2’ start met traag opbouwende, repetitieve ambient, die pas na vijf minuten zijn hoogtepunt bereikt op het moment dat de klassieke rockinstrumenten de boel laten ontploffen. Een simpele, maar aanstekelijke melodie doet de naam van de song alle eer aan. ‘Anthem 3’ stelt het geduld van de luisteraar dan weer enorm op de proef door zeven minuten lang een eentonig stemmig kader aan te bieden dat nog het meest lijkt op een kabbelend beekje. De zachte pianonoten geven de lichte bewegingen aan in de eindeloze stroming. Toch lijkt dit vooral muziek die enkel de diehard ambientfan kan uitzitten. Een track als ‘Mt. Olympos’ doet deze saaiheid echter volledig vergeten, door een geluid te presenteren dat refereert naar het betere werk van M83. Waar normaliter de drums voor een hoogtepunt zorgen in de meeste popmuziek, dompelt dit viertal een betoverende synth onder in een zee van reverb. De pads stapelen zich op en op dat moment besef je dat Siinai enorm veel potentieel heeft. Hun muziek heeft geen nood aan analyses, maar enkel aan een luisteraar die zich volledig laat meezuigen in het oog van hun tonale orkaan. In dat opzicht is ook ‘Olympic Fire’ een absolute must. Het mag dan wel de kortste track zijn van het album, toch roept het een beeld op van een massieve stalen boot die traag opduikt uit een ijzige mist.
Olympic Games is een plaat die wat tijd nodig heeft om op je in te werken, maar waar genialiteit en originaliteit in verscholen zit. Soms slaan ze de bal nog wat mis, maar gezien de korte bestaansduur van deze band, is het uitkijken naar de toekomst. Dat die tweede plaat machtig zal worden, is een voorzichtige voorspelling.
Incubus - If Not Now, When?Na vijf jaar is de Amerikaanse formatie Incubus terug van weggeweest. De...
Def Leppard - Mirror Ball (Live & More) Voor alle volbloed Def Leppard fans is er goed nieuws dezer dagen: hun...