Het verhaal achter de band is in eerste instantie indrukwekkender dan de muziek. Op hun eerste full album 2011: A Space Odyssey horen we vooral een vrij amateuristische productie en niet al te ingewikkelde nummers. Aanvankelijk lijkt dit dus meer een gimmick, een band die vooral bedoeld is voor mensen die wel eens willen tonen wat ze nu weer ontdekt hebben op muzikaal vlak (o ja, ze bestaan nog steeds en ze zijn nog even talrijk als voor het ontstaan van het internet). Toch kan de typische Westerse jaren zestig sound na verloop van tijd de gemoederen wat bedaren, want voor je het weet is er een liedje of twee, drie van deze plaat dat zich vastzet op je hersenpan en daar een tijd blijft malen. Vaak kregen we het gevoel naar een Aziatische versie van Jefferson Airplane te luisteren, aangevuld met folklore en gipsy. Pol Pot wou toen hij aan de macht alle lokale cultuur uitroeien, maar dertien jaar na zijn dood lijkt dit voltooid verleden tijd, want door toedoen van deze band wordt er nieuw leven geblazen in de traditionele Cambodjaanse muziekcultuur.
Het verhaal lijkt indrukwekkender dan het gehoorde resultaat van deze samenwerking. Het album zal niet veel potten breken, maar vormt eerder een aanvulling op de spectaculaire verbeeldingskracht van een land dat nog steeds de wonden likt na enkele jaren wrede dictatuur.
Wu-Tang Clan - Legendary WeaponsDe volwaardige nieuwe van Wu-Tang Clan is aangekondigd voor 2012, dus wordt...
Redemption - This Mortal Coil Artiesten hebben inspiratie nodig om tot prestaties te komen. Dat die...