De stijl van Jussa is goed vergelijkbaar met de wereldberoemde Miles Davids. Helaas heeft deze Finse genregenoot nooit echt wereldfaam gehaald. Sterker nog, solo heeft de artiest nog nooit in Nederland gestaan. Het verlaten van het meer bekende Five Corners Quintet heeft de jazz man, op professioneel vlak tenminste, weinig goeds gedaan.
De plaat opent met een filmisch samengestelde, langzaam aanzwellende blazermelodie. Na ruim anderhalve minuut wachten neemt Jukka Eskola zelf eindelijk een hoofdrol positie in. Al solerend blazend jengelt hij aangenaam over de op de achtergrond spelende blazers heen.
Op het daaropvolgende ‘Afternoon In Central Park’ gooit de drummer het ritme iets meer omhoog. Ook door de afwezigheid van de op de achtergrond spelende blazers is het nummer een stuk toegankelijk dan haar voorganger. Een eigenschap die de daaropvolgende composities allemaal delen. Voor de melodieën maakt het dan in principe weinig uit of er meer geleund wordt op een panfluit (‘Way Ahead’) of piano (‘Strollin’).
Het grootste probleem bij Lampela x Eskola zit hem in het standaard struikelblok van dit type jazz. Met geen enkel nummer is daadwerkelijk iets mis, een complete cd weet echter nergens voor de volle honderd procent te boeien. De instrumentale afwisseling tussen verschillende solo’s zonder de ontdekking van een daadwerkelijk ritme maakt de muziek vermoeiend om naar te luisteren. Voor een volgend project is het Jukka aan te raden op zoek te gaan naar een sterke vocalist, wellicht dat zo iemand wel het beste in de trompetist naar boven weet te halen. Met de zoveelste release op zak die matig weet te boeien is het in ieder geval duidelijk dat de vergelijking tussen Jukka Eskola en Miles Davis definitief scheef getrokken is.
Omar - Sing (If You Want It)In 1992 scoorde Omar een hit met ‘There’s Nothing Like This’. Een perfect...
The New Mastersound - Breaks from the Border In de jaren ‘70 maakte niemand gebruik van autotune effecten om stemmen te...