2011-09-24
Wie heavy metal kent, weet dat deze stroming veel varianten kent en dat veel metalheads een specifieke voorkeur hebben. Voor liefhebbers van thrashmetal kunnen oude helden uit de jaren tachtig zoals Slayer, Exodus en Testament nog steeds niet stuk. Maar er zijn ook nieuwe bands die zich toeleggen op deze muziek. Een van deze zogeheten ‘new school thrashbands’ is het Amerikaanse Warbringer dat met Worlds Torn Asunder zijn derde album aflevert.Openingstrack 'Living Weapon' lijkt erg op oude Slayer; dit is thrashmetal oude stijl. Lekker opgefokt doublebass drumwerk, hoekige gitaren en af en toe een gierende solo. De stem van zanger John Kevill lijkt ook best veel op die van Tom Araya. Zijn zang is intens maar goed te verstaan. Dat is wel zo prettig, omdat de songs meestal echt ergens over gaan. In dit geval over een militair die gehersenspoeld is om te vechten en getekend door zijn oorlogservaringen. Het zal je niet verbazen dat de thematiek ook bij andere tracks niet bepaald opgewekt is. 'Shattered Like Glass' gaat over sterven aan kanker, de teksten zijn behoorlijk in your face en krachtig: "Disease consumed my body, the cure consumed my mind. Put me out of my misery, just let me die”. Een prima stukje metal hoor.
'Wake Up...Destroy' heeft alweer dat oorlogsthema, deze band heet duidelijk niet voor niets Warbringer. 'Future Ages Gone' schetst uiteraard geen opbeurend toekomstbeeld; het begint melodieus, maar komt later alsnog goed op gang. Ook ‘Savagery’ is eerst een mak lammetje, maar muteert al gauw in een furieuze stier. Dit intense nummer heeft voldoende variatie om de aandacht vast te houden.
Warbringer is überhaupt erg goed in doseren, als de band zich soms even inhoudt is dat alleen om daarna een hardere ram te kunnen uitdelen. Op ‘Enemies of the State’ wordt nog wat extra gas gegeven. Daarna ben je wel toe aan het enige rustige lied van dit album, het instrumentale 'Behind The Veils Of The Night'. Omdat een goed feest met vuurwerk eindigt, wordt het album afgesloten met ‘Demonic Ecstasy’.
Worlds Torn Asunder is een erg geslaagd metalalbum. Uiteraard gaat het op standje turbo, maar het is meer dan monotoon doorrammen. De variaties binnen de songs houden het interessant zonder dat het album aan intensiteit inboet. Heb je zin in retro-thrash om op te bangen tot je wervels kraken? Dan is Warbringer je band en Words Torn Asunder je album!
Eerdere recensies van Warbringer:
- 26-01-2008: War Without End.
The Bent Moustache - Pastures New Seaons Turn The Bent Moustache is een van oorsprong Engelse rockband, met als...
Joshua Radin - The Rock and the Tide Je kent het soort ziekenhuisseries wel: knappe zuster wordt gedumpt door...