Wanneer je het zilveren schijfje door je speakers hoort, valt meteen op dat de tomeloze energie van het debuut opnieuw sterk aanwezig is en zelfs overheerst. Het vijftal gaat er met ‘Cry Wolf’ meteen stevig tegenaan en dat gevoel laat je de volgende negen nummers niet meer los. Bovendien kun je weer smullen van de gitaarcapriolen van gitarist Enzo Almanzi, die over een meer dan behoorlijke portie talent en melodie beschikt. ‘Strangers In The Night’ en ‘Do You Remember’ klinken bijzonder radiovriendelijk en commercieel, maar blijken degelijk gestructureerde melodische pareltjes als je meerdere keren op de rewind toets drukt. Voor de intro van ‘Reckless Nights’ schuimt een radioluisteraar diverse kanalen af en valt op deze track. Een kleine hint naar radiovriendelijkheid allicht. Verder krijg je met ‘How Far I Run’, ‘Serenade’, ‘Show Your Cards’, ‘Mistake’ Of ‘Love Won’t Wait’ geen muzikale verrassingen op je bord. White Widdow serveert je daarentegen wel een ferme portie hedendaagse melodische rock overgoten met melodie en grootse refreinen. Voeg daar de strakke keyboardpartijen en hemelse solo gitaarfiedels aan toe en je hebt alle ingrediënten die nodig zijn om Serenade te kronen tot melodisch rockpareltje. ‘Patiently’ is de enige uitzondering op het melodisch geweld en regelrecht voer voor de ballade freak. Het moet echter gezegd dat de ballade alle verwachtingen overtreft door de bombastische chorus.
White Widdow maakt met Serenade zeker een grote sprong voorwaarts. De muzikale groei is er zeker, hoewel geen structurele veranderingen te bespeuren zijn. Toch blijft dit een release die veel melodische rockers best kunnen appreciëren.
Trivium - In Waves Trivium begon als standaard metalcoreband met het album Ember To Inferno ....
Newman - Under Southern Skies Newman , voornaam Steve, is waarschijnlijk één van de meest prominente...