Die opvolger is er nu en draagt de titel Omdat Ik Dat Wil. Aan gevatte teksten heeft Roos niets ingeleverd. Nog steeds is het genieten van opmerkingen als: “Je vindt de structuur van een rauwe champignon niet lekker. Ik vind dat we niet kunnen trouwen” en “We zijn graag op onszelf, maar liever niet alleen.” Wel staan de teksten minder centraal. Je hoeft niet meer aandachtig te luisteren om echt van Roosbeef’s songs te kunnen genieten. De arrangementen zijn rijker en hier en daar - neem bijvoorbeeld ‘Niet Uitmaken’ en ‘Pulpo’ - rockt het zelfs.
Mooi is dat deze tweede plaat meer naar binnen keert. Ze Willen Je Hond Wel Aaien Maar Niet Met Je Praten bevatte een hoop verhalen over anderen (of werden bewust zo gebracht). Omdat Ik Dat Wil gaat meer over Roos zelf. ‘Als Je Me Zoekt’ en ‘Hersens’ klinken persoonlijk en bevatten de voelbare frustratie die je bij een intelligente jonge vrouw verwacht. Ondanks de persoonlijke touch, blijven de onderwerpen herkenbaar. Vaak zelfs ook voor de mannelijke luisteraar.
Omdat Ik Dat Wil is vergelijkbaar met die andere grote release op Excelsior: Tim Knol’s Days. Een gedroomde tweede album. In vrijwel ieder opzicht beter dan de eerste. Wel is het eventjes opnieuw instappen voor de liefhebbers van de tekstueel zwaardere eerste plaat en blijft het Inimini-stemmetje van Roos een gevalletje van ‘houden van’. Ben je echter over die drempel heen, dan rest het mooiste Nederlandstalige album van 2011.
Correspondence - Correspondence Music Vol. 1 Correspondence is de artiestennaam van Samuel Wilson, een Amerikaanse...
The Drums - Portamento Jonathan Pierce, zanger en voorman van The Drums , gaf onlangs toe een hekel...