Het album opent met de ijzersterke track ‘Prophet’. Een Tinderstick-achtig nummer dat prima in het gehoor ligt. Het is meteen ook het beste nummer van de plaat. Duidelijke invloeden van The Smiths zijn goed te horen in de nummers ‘The Wrong Class’ en ‘Under The Skies’. De dubbele baslijn in het liedje ‘Victor’ wordt mooi uitgewerkt tot een prachtig emotioneel slot. De nummers lijken volgens een vast stramien gemaakt: brullende gitaren met perfecte overgangen, een beklijvende stem en verschillende tempoversnellingen. Mits goed uitgevoerd, misleidt de formatie zijn luisteraar en dat pakt fascinerend uit.
In twee nummers, ‘Au Large De La Ville’ en ‘L’Attraction’ verloochent de band zijn afkomst niet en zingt de groep in zijn moerstaal. Toch kan het goede begin niet verhelpen, dat het album langzaam maar zeker inzakt en eentoniger wordt. De plaat glijdt weg en weet slechts met moeite de aandacht vast te houden. Op zich jammer, want zowel compositorisch als muzikaal laat de groep zien de kunst van goede liedjes maken goed te verstaan.
Maison Neuve levert met het album Joan een aardige plaat af. De cd is jammer genoeg niet over de hele linie van constante kwaliteit, maar weet nog wel zodanig te beklijven dat we ook voor het indie genre naar Frankrijk mogen kijken.
Sissy & The Blisters - Let Her Go Sissy And The Blisters is een vierkoppige Britse rock 'n' roll band. Dan...
Gemma Ray - Runaway Het verhaal achter het label Bronze Rat Records begint allemaal bij Gemma...