2011-10-02
Voor de tweede keer dit jaar is Beck als producer betrokken bij het album van een icoon uit de zogenaamde alternatieve muziekscene. Na het uitstekende Demolished Thoughts van Thurston Moore is ook de nieuwste van Stephen Malkmus (als Stephen Malkmus and the Jicks) dik in orde. Mirror Traffic is als geheel zelfs een van, zo niet de sterkste van ‘s mans inmiddels al weer vijf tot nog toe uitgebrachte post-Pavement albums.Mirror Traffic bevat veertien songs plus de interlude ‘Jumblegloss’. En hoewel twee à drie tracks minder ook volstaan had, zijn het toch vooral heel veel hoogtepunten die Malkmus en zijn kompanen hier, ogenschijnlijk moeiteloos, aan elkaar weten te rijgen. Na de onweerstaanbaar goedgemutste opener ‘Tigers’, weten ook het zich langzaam volzuigende ‘No One Is (As I Are Be)’, het zalig rockende ‘Senator’, het met zware echo’s van Terror Twilight (1999) doorspekte ‘Brain Gallop’ en het meeslepende ‘Asking Price’ keer op keer te overtuigen.
In tegenstelling tot voorganger Real Emotional Trash (2008) bevat Mirror Traffic vooral redelijk bondige composities en dat komt de algehele toegankelijkheid zeker ten goede (niets ten nadele van het fenomenale zes en een halve minuut durende ‘Baltimore’ en tien minuten epos ‘Real Emotional Trash’). Ook Beck’s glasheldere, maar beslist niet dichtgesmeerde productie draagt een steentje bij aan de vlotte wijze waarop het album keer op keer wegluistert. Op z’n Wowee Zowee’s is afwisseling hier overigens troef; de samenhang blijft, ondanks de verscheidenheid, prima behouden.
Na het net wat mindere ‘Stick Figures In Love’ is het ook tijdens de tweede helft van Mirror Traffic flink goudgraven. Vanaf het vrij rauwe hard-zacht-hard-zacht rockende ‘Spazz’, via het met een flinke dosis country geïnjecteerde ‘Long Hard Book’, het betoverende ‘Share The Red’, het explosieve ‘Tune Grief’ en het bruisende ‘Forever 28’ tot en met de prachtig opgebouwde afsluiter ‘Georgeous Georgie’; niets dan uitstekende songs die met een zeer aanstekelijk enthousiasme gebracht worden. Nou Beck, zet je tanden in de toekomst dan ook maar eens in de heren Dando, Barlow, Pollard en Eitzel.
Eerdere recensies van Stephen Malkmus & The Jicks:
- 30-04-2008: Real Emotional Trash.
Hermitage - Schaduwliefde Hermitage is niet alleen een van de grootste en omvangrijkste kunst- en...
Neal Casal - Sweeten the Distance Neal Casal is een ouderwetse countryartiest. Hij begon zijn carrière als...