Met het tweede nummer ‘Lirio De Venus’ wordt namelijk al snel de toon gezet. Over een langzaam gitaarmelodietje, ondersteund door wat zweverige bliepjes, zingt Sabrina in traag tempo de Portugese klanken. Naarmate zij wat meer kracht in haar stem begint te leggen, nemen ook de ondefinieerbare bliepjes een grotere rol in. Helaas zorgt het er alleen maar voor dat de Bossa Nova nog ongrijpbaarder wordt.
Op het eerste gezicht lijkt tijdens ‘Bobeira’ een meer up-tempo ritme de muziek goed te doen. Helaas wordt ook dit nummer na verloop van tijd saai door de relaxte zangstijl. Daarnaast zijn het hier wederom de elektronische invloeden die moeilijk te rijmen vallen met de oorspronkelijke Braziliaanse muziek.
Op papier klinkt het leuk om oude soulstijlen met elektronische muziek samen te laten vloeien. Dat het niet onmogelijk is, bewezen reeds artiesten als Jamie Woon en James Blake. Helaas slaat Sabrina Malheiros wel de plank mis. De bossa nova hinkt normaal gesproken al tegen het zeikerige aan en Sabrina toont aan dat de toevoeging van elektronische bliepjes geen positief effect hierop heeft. Dat Sabrina wel weet hoe ze sterke, meer pure bossa nova muziek moet maken heeft ze reeds bewezen op haar eerdere albums. Kwestie van Dreaming snel vergeten en op naar een volgend project!
Josh Rouse - Josh Rouse and the Long Vacations Josh Rouse is geboren in Nebraska, Amerika en inmiddels enkele jaren...
Iarla Ó Lionáird - Foxlight De Ierse artiest Iarla O Lionaird is een van de meest begaafde vertolkers...