2011-10-13
,,Niek Hilkman was voordat hij ook wel eens Yoshimi! genoemd werd al een mens, zoals zo velen’’ Geciteerd is de eerste regel van het persbericht, dat mee is gestuurd met de cd Sowieso. Bij de cd zit ook een brief van de heer Hilkman zelf, die het "nogal onpersoonlijk vond om zo’n dik pak (met cd) zomaar opeens op de deurmat te gooien"Chaotisch? Ja. Grappig? Ja. Het schetst in ieder geval direct de persoon die Yoshimi! is. Sowieso is alweer het tweede album van de Rotterdamse, 22-jarige Hilkman. Ditmaal uitgebracht op het label Kikvors, dat Hilkman zelf heeft opgericht.
De muziek van Yoshimi! doet wat denken aan Spinvis, aan LeLe en van die intermezzo’s van cabaretiers. Nederlandstalig en onsamenhangend, met een veelvoud aan instrumenten als ondersteuning. Doel: de vaak humoristische, ietwat gekunstelde tekst met een diepere betekenis overbrengen.
Dat lijkt in eerste instantie ook te lukken op Sowieso. Opener ‘Van Alles En Niets’ wekt nieuwsgierigheid en enthousiasme. Op een zich veelal repeterende muzikale ondergrond bezingt Yoshimi! de kunst van het zeggen, het vertellen van een verhaal. En dat is precies wat zijn album moet doen.
Echter, al snel blijkt het trucje niet goed genoeg. Hoe verder het album vordert, hoe zwakker de teksten worden. En hoe vretender de zwakke, herhalende muzikale ondergrond wordt. Nieuwsgierigheid maakt plaats voor irritatie. Enkele kleine grappigheidjes, zoals een bubbling beat, compleet met sambafluitjes in ‘Zoete Troep’, zijn leuk, maar te weinig, te laat.
Een tweede luisterbeurt, een eventuele derde zelfs, maken het geheel niet beter. Het is een eenheidsworst van pseudokunstzinnige muziek, waar bijvoorbeeld Spinvis wel mee wegkomt, en Yoshimi! niet, omdat de teksten niet goed genoeg zijn. En dan maakt het niet eens heel erg uit dat de zangkwaliteiten van Yoshimi! niet bepaald overhouden en dat de muzikale ondersteuning ook geen lofzang waard is. Daar gaat het niet om, het gaat om de boodschap. Die komt helaas niet over, boeit niet.
Yoshimi! slaagt met Sowieso niet om langer dan een paar liedjes een zekere nieuwsgierigheid te wekken. Daarna wordt het langzamerhand lachwekkend en irritant.
Primus - Green NaughahydeNet toen het echt begon te marcheren voor de door Les Claypool aangevoerde...
Maiden United - Mind the Acoustic Pieces Iron Maiden coverbands zijn er in allerlei soorten en maten. De meesten...