Opener American Good (proef ik daar cynisme?) zet de toon. Althans, dat denk je. Heerlijk relaxt kabbelt het liedje voort, en brengt je in hogere sferen. Halverwege het liedje kondigt zich even een storm aan. Het liedje trekt zich hier echter niks van aan. Het laat de storm even uitrazen, en pikt de draad gewoon weer op waar het was gebleven. En net als je denkt lekker achterover te kunnen leunen begint liedje twee. In anderhalve minuut weet dit koortsachtige liedje de eerste twijfels bij je boven te brengen. Is dit echt nog wel hetzelfde album als daarnet? Vanaf liedje drie, Self Starter, slaat het album vervolgens pas echt zijn vleugels uit. Heerlijk relaxte lounge wordt afgewisseld met psychedelica en zelfs metal, punk, techno, gitaarpop, spoken word en hiphop komen voorbij. Daarnaast staan er een aantal zeer vervreemdende liedjes op dit album. Ex-convict Husband is bijvoorbeeld een ontroerend popliedje op een kille elektronische beat, dat enorm intrigeert door de verhalende tekst. “Don’t trouble for me, please…. I love my wife, I take my pills” zingt de hoofdpersoon je toe. En wel op zo’n manier dat deze regels nog lang blijven nagalmen in je hoofd. Ook het lang uitgesponnen Saza+Zaas is zo’n nummer waarop je niet uitgeluisterd raakt.
Het merendeel van Dancing Days is instrumentaal. Af en toe komt er wat zang voorbij, maar daar moet het album het niet van hebben. Het album moet het hebben van de sferen die de liedjes oproepen en die vervolgens soms om zeep worden geholpen door onverwachte wendingen. Camping jongleert met de songstructuren en muziekstijlen, alsof het niets is. Damn, alweer een bijzondere release van Astro Discos!
Hermano - Live At W2Hermano is het nieuwste geestenkindje van John Garcia. John Garcia is...
Yukka - Still Still is het tweede album van Yukka . De band heeft in het 10-jarig bestaan...