2011-10-07
Biophilia, het achtste album van de IJslandse zangeres Björk, is meer dan een cd alleen. De plaat wordt op elf oktober - in samenwerking met Apple - uitgebracht als het (volgens Universal) allereerste ‘app album’. Ondergetekende heeft de Biophilia-app op zijn iPad kunnen testen. Het is een leuke, mooie verzameling ‘minigames’ (één per albumtrack). Aaneen gepraat door de man met de fijnste tv-stem aller tijden, David Attenborough. Maar revolutionair? Nee. Biophilia’s app is - net als Gorillaz’ The Fall - meer een liefdesverklaring aan Apple’s iPad, die Björk in staat stelde om gitaar en piano te spelen zonder dat ooit geleerd te hebben. En dus blijft de muziek van Biophilia het belangrijkste aspect van deze - en ondergetekende citeert Björk nu letterlijk - “Multimedia collection encompassing music, apps, internet, installations, and live shows.”Gelukkig is er met die muziek weinig mis. Biophilia is aan de ene kant een typische Björk-plaat met veel kronkelende zang en de nodige dosis zweverigheid. Maar de productie maakt het album bijzonder en anders dan eerder werk van de 45-jarige zangeres. De nummers zijn gelaagd, hevig elektronisch - zelfs de meeste gitaren en drums zijn digitaal - en voornamelijk minimalistisch a la de debuutplaat van The XX. Vanaf het prachtige openingsnummer ‘Moon’ is deze toon gezet. Biophilia is geen plaat van het grote vuur. Het is een album voor de headphones, niet voor de speakers.
Slaapverwekkend wordt het echter nergens. Biophilia’s beste momenten zijn als Romeinse kaarsen: vonken spetteren in de rondte, alleen de knal blijft uit. Neem bijvoorbeeld de single ‘Crystalline’ (tip tussendoor: ga ook eens op zoek naar de fantastische remix van Omar Souleyman). Het nummer eindigt met een geweldige ADHD-uitbarsting van een drumcomputer. Een andere schittering, het elektronisch gelaagde ‘Thunderbolt’, ben je dan al gepasseerd. Eveneens prachtig is ‘Virus’, waarin Björk met allerlei mooie metaforen duidelijk probeert te maken hoe hard ze haar naamloze geliefde nodig heeft. ”Like a flame that seeks explosives. As gunpowder needs a war.”
Wie optimaal wil genieten van Biophilia, moet wel over een aantal obstakels heen. Ten eerste is niet iedere track even duidelijk als ‘Virus’. Het is vaak erg lastig om te begrijpen waar de nummers precies over gaan. Daarnaast is Biophilia een nachtmerrie voor de luisteraar die hoopte op nieuwe Björk-songs in de trend van bijvoorbeeld ‘Hyperballad’. Voor de over-ear headphones rockende muziekliefhebber is dit echter een plaat waar eindeloos naar geluisterd en van genoten kan worden.
Eerdere recensies van Björk:
- 04-06-2007: Volta.
The Kooks - Junk of the HeartJe zou denken dat een zanger die aan de cocaine zit fantasievol kan zijn. Je...
Neon Indian - Era Extraña Het in 2009 verschenen debuutalbum Psychic Chasms van Alan Palomo’s...