RECENSIE: dEUS - Keep You Close

dEUS – Keep You Close
recensie cijfer 2011-10-06 Sinds de oprichting in 1991 kende dEUS talloze bezettingswisselingen, maar tegenwoordig is de Antwerpse band een stabiel vijftal, dat al sinds 2005 in dezelfde samenstelling bij elkaar is. Dit betekent echter niet dat de productiviteit sinds die tijd veel hoger is geworden. Ruim drie jaar hebben we moeten wachten op de opvolger van Vantage Point, maar nu is deze er dan eindelijk.

Op Keep You Close slaat dEUS duidelijk een andere weg in. De kille sound van Vantage Point is ingeruild voor een warm en intiem geluid. Of zoals Tom Barman het zelf verwoordde: “ Als Vantage Point een vodka Red Bull was, dan is Keep You Close een mojito. Ze is minder grimmig, warmer en dansbaarder’’. Deze warmere sound horen we al meteen in de sterke titeltrack die Keep You Close opent. Het rijkelijk gearrangeerde nummer staat bol van de strijkers en klinkt als een soundtrack bij een rokerige zwart-wit film.

‘The Final Blast’ ligt in het verlengde van de openingstrack, maar is minder weelderig gearrangeerd. In het wat snellere ‘Dark Sets In’ komt dEUS net even wat venijniger uit de hoek en mede hierdoor behoort deze song tot de hoogtepunten van het album. ‘Twice’ begint rustig, maar wordt even verderop vrij intens. Dit wordt versterkt door de achtergrondzang van Greg Dulli (Afghan Whigs, Gutter Twins) aan het eind van deze song, die klinkt alsof hij de wanhoop nabij is.

‘Ghosts’ wordt mooi opgebouwd van een ingehouden begin naar een vrij stevig eind, terwijl het tempo van de song steeds hetzelfde blijft. Alleen de intensiteit neemt toe. Ook het aanvankelijk laid back klinkende ‘Constant Now’ heeft een vrij intens, rockend eind en hetzelfde geldt voor ‘Second Nature’. ‘The End Of Romance’ opent met een lang rustig gedeelte, waarin Barman niet zingt, maar praat. Dit doet wel een beetje denken aan Robbie Robertson’s ‘Somewhere Down The Crazy River’.

Keep You Close wordt afgesloten door het sterke ‘Easy’ dat vooral rustig is, maar in het midden een behoorlijk intense passage bevat. Ook het eind van de song, met opnieuw veel strijkers, is erg goed.

De kans is klein dat dEUS ooit nog een plaat gaat maken die zich kan meten met de eerste drie albums van de band, daar zullen we ons bij neer moeten leggen. Ook Keep You Close redt het niet in vergelijking met deze drie legendarische platen, maar is wel gewoon een heel goed album. Het is de eerste echte bandplaat van deze bezetting en meteen ook de beste.


Eerdere recensies van dEUS:
- 22-04-2007: Vantage Point.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:dEUS Label:Pias
Girls – Father, Son, Holy Ghost

Girls - Father, Son, Holy GhostAls een band zorgt voor enorme verdeeldheid onder zowel luisteraars als...

Scroobius Pip – Disctraction Pieces

Scroobius Pip - Distraction Pieces Na twee platen met producer Dan Le Sac heeft Scroobius Pip nu een soloplaat...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT