De vraag is natuurlijk of je een CD serieus moet nemen die Demonmilk & Angelseed heet. Het vocht dat de kinderen van de duivel voedt (Demonmilk, de zwarte motor!), en plantjes waar engeltjes uit groeien dus. Lekker fout is het wel, en als Johan Cruyff een muziekrecensent zou zijn geweest had hij iets gezegd als dat goed fout, niet slecht fout is.
Qua geluid klinkt deze band als een combinatie van Marilyn Manson, Wednesday 13 en Rob Zombie. Niet echt bijster ingewikkeld dus, maar het zou dus wel lekker moeten beuken, dat moet zou je toe moeten geven. Het eerste nummer op de CD A Sleepover At The Feeling Of Death' (Ik hoop dat je je tandenborstel en een schone onderbroek hebt meegenomen? De titel belooft een wilde pyama-party te worden) begint lekker met een stevige maar toch vrij makkelijk te verteren metal-riff ondersteund door wederom niet echt zwaar te verteren teksten. Een beetje jammer is het wel dat het nummer word afgesloten met een fade out. Erg 'metal' is dat niet.
Het hele album is elf nummers lang eigenlijk een beetje van hetzelfde. Logge riffs, met lompe zang zorgen voor de basis in elk nummer, en na een aantal nummers ken je het wel weer. Wat als een redelijk leuke CD begint, eindigt als een ware lange zit waar geen einde aan lijkt te komen. Net alsof je met je broertjes driewieler de Sahara moet oversteken.
8th Sin is ooit begonnen als hobbyproject van Michael Bohlin, momenteel ondersteund door zijn 'long time friend' 'IT'. Op zich een leuk project, maar het had van mij best binnenkamers mogen blijven. Een nummertje zo af en toe tussendoor is leuk, maar een hele CD is toch wel erg veel van het goede.
Knuckledust - UnbreakableEindelijk weer een schijf waar ik al een geruime tijd naar uit keek! Al sinds...
Various - Rock N' Roll BLVD Ons eigen kikkerlandje telt maar één echte rock’n roll band, namelijk Peter...