Die belofte wordt grotendeels waargemaakt. De eerste single van The Horrible Crowes, het opzwepende ‘Behold The Hurricane’, is een lokkertje voor fans van The Gaslight Anthem, omdat het zomaar een track van Fallon’s belangrijkste band zou kunnen zijn. De overige nummers zijn echter hele andere koek. Inderdaad liedjes uit de duisternis. Songs waar een donkere wolk boven hangt. Maar ook songs waar een hoop mooie dingen in gebeuren op puur instrumentaal en vocaal gebied. Zoals de donderende gitaarnoten in ‘Mary Ann’. Alsof iemand het instrument uitknijpt.
Veel van de nummers lijken door hoog gespeelde noten optimistisch, maar zijn toch verdrietig. Fallon en Perkins komen met tracks als ‘Crush’ en ‘Go Tell Everybody’ over als de hopeloos vrolijke zuiplap aan de bar. Doen alsof het leven mooi is, alsof er oprechte positiviteit in de bezongen onderwerpen zit, maar achteraf eenzaam en huilend je bed in kruipen. Het zijn echter de oprecht sombere tracks die de show stelen. Prijsnummer op Elsie is de zowel ontroerende als hartverwarmende afsluiter ‘I Believe Jesus Brought Us Together’, over twee door het zware leven getekende mensen die toenadering tot elkaar zoeken. Onmogelijk om te beluisteren zonder er een brok in de keel aan over te houden.
Als er - naast de eerste single - één echt manco is aan Elsie, dan is het dat een aantal nummers wellicht iets te overgeproduceerd overkomen. Maar eigenlijk is dat mierenneuken zonder rubbertje om. Het debuutalbum van The Horrible Crowes stopt bij iedere halte in Heartbreak City en schiet nergens uit de bocht. Net als ieder album van The Gaslight Anthem bevat Elsie muziek voor echte mannen.
Tinez Roots Club - Almost Nasty Tinez Roots Club heeft Arnhem als basis, iets dat je niet zou verwachten...
Blink-182 - Neighborhoods Blink-182 is terug, maar het lijkt niemand iets te kunnen schelen. De...