Mustaine weet op Th1rt3en ook weer de kritische teksten op de zijn bekende cynische wijze de wereld in te spugen. Hij zet daar bij vraagtekens bij de manier waarop wij met onze aardbol en elkaar omgaan, maar vervalt nooit in opdringerigheid. Hij zet ons alleen aan het denken.
Een aantal songs zijn al eerder geschreven, maar nog nooit op een officieel album verschenen. Hoogstens als bonustrack of demo. De twaalf songs klinken vurig en bevlogen en staan bol van de sterke riffs. Het stuwende ‘Public Enemy No1’ is een nummer waarvan Megadeth er zoveel van heeft en hoewel Mustaine enigszins uit eigen werk citeert, heeft het nummer en heerlijke hook. In ‘Whose Life(Is It Anyway?)’ horen we een dominante stoner riff zoals we die meer van Queens Of The Stone Age kennen dan van Megadeth. Het geeft het nummer een heerlijke drive. Ook ‘Never Dead’ is een hoogtepunt op de plaat. Het nummer begint snel met een heerlijk snelle riff en mooie tempowisselingen en ook hier zingt Dave gedreven. Afsluiter ‘13’ is een trage song, bijna een powerballad, met een goddelijke melodie en halverwege een mooie hook, met een emotioneel zingende Dave, die in de loop der jaren zijn vocale kwaliteiten heeft verbeterd. Daarbij beschikt de band in de persoon van Chris Broderick over een briljante gitarist. Luister maar naar de solo’s in de dreigende opener ‘Sudden Death’ en u zult overtuigd zijn.
De dertiende plaat van Megadeth is er eentje die niet onderdoet voor vorig werk. Niet zo briljant als bijvoorbeeld Countdown To Extinction en Rust In Peace, maar wel een plaat waar Dave’s vroegere maatjes nog een puntje aan kunnen zuigen.
Ryan Adams - Ashes & FireIn de afgelopen jaren wist Ryan Adams van zijn drank- en drugsverslaving af...
Ben Howard - Every Kingdom Het is makkelijk om een hekel te hebben aan Ben Howard. De 23-jarige, Engelse...