Die liedjes klinken precies zoals je van zowel Dirty Projectors als Björk verwacht: ietwat zweverig en erg kunstzinnig en niet bepaald samen te vatten in een genrehokje. Meer dan Björk’s eigen Biophilia komt Mount Wittenberg Orca echter vooral over als een door de natuur geïnspireerd meesterwerkje. Dat het album niet helemaal nieuw is, maar al een tijdlang verkrijgbaar was na een donatie aan The National Geographic Society, is geen verrassing. Sluit de ogen tijdens deze muziekreis en je proeft zowaar het zout.
Uiteraard is het niet alleen de sfeer die Mount Wittenberg Orca wonderschoon maakt. Het zijn ook de briljant gecomponeerde, minimalistische liedjes, de naadloze samensmelting van de stemmen van Björk en de zangeressen van Dirty Projectors en de geweldig diepe songteksten. Het album klinkt het best in één zit, maar glittert hier en daar net iets sterker dan elders. Vooral ‘Sharing Orb’ en ‘No Embrace’ wekken kippenvel op. In de laatstgenoemde song zit zelfs een vleugje van de gitaar zoals we hem kennen uit Bitte Orca.
Ook heeft Mount Wittenberg Orca de perfecte lengte. Hoewel de liedjes geen grammetje TNT bevatten, voelen ze toch zwaar beladen aan. Het album duurt met plus-minus twintig minuten geen seconde te lang, maar is lang genoeg om eindeloos lekker te blijven. Mount Wittenberg Orca is zo’n plaat die het gros van muziekliefhebbers door omstandigheden (de ep-achtige lengte, geen promotie, gebundeld met een donatie) gaat missen. Maar het is tevens een van de meest bijzondere en mooiste cd’s van het jaar. En met afstand de beste collaboratie-cd in jaren.
Shelby Lynne - Revelation Road Revelation Road is Shelby Lynne ’s dertiende. Maar, vooruit, dan rekenen...
The Spirit That Guides Us - Innocent Blood De vergelijking van The Spirit That Guides Us met bands als Face Tomorrow...