Tien nummers lang krijg je op Backroads To Byzantium weer heerlijk klinkende songs gepresenteerd die zijn voorzien van de meest catchy riffs. Opvallend is wel de invloed van pop op bijna elke track. Niks mis mee, maar het hardere randje wordt zo wel vakkundig naar de achtergrond geduwd. De ‘twin lead guitar’ roept natuurlijk de naam Thin Lizzy op, maar de vergelijking met deze band gaat minder vaak op dan op de vorige studioplaten. Opener ‘Chronicled Deceit’ is dan meteen ook het meest rockende nummer. ‘Down And Out’ inclusief een sublieme gitaarsolo klinkt overheerlijk en sleept je mee naar andere sferen, terwijl ‘Something She Knows’ dan weer op de blues leest geschoeid blijkt. ‘Even If I Don’t Know Where I’m Gonna Go’ en ‘Two Wrongs’ zijn twee gitaarcomposities waarbij de riff telkens blijft nazinderen.
Backroads To Byzantium is ondanks de nieuwe line-up toch een uitgebalanceerd album. Rock en pop gaan hand in hand samen en tonen een huwelijk dat wellicht nog wel enkele jaren stand houdt. De productie zorgt voor een samenhangend album en luistert lekker weg. Niet vernieuwend maar toch de moeite waard om te volgen.
Fastway - Eat Dog EatWie herinnert zich Fastway nog? De band is het geesteskind van...
Che - Bestemming Onbekend Stijn Charpentier, artiestennaam Che , is een rapper uit Eindhoven. Hij...