2011-11-14
Tegenwoordig zijn er nog maar weinig bands die werkelijk de bestaansgrens van 25 jaar overschrijden. Laat staan in een formatie die zo min mogelijk wisselingen kent. Sick Of It All daarentegen gaf eerder al te kennen dat ze gemaakt zijn om te volharden en daar is niets van gelogen. Dit jaar gaan ze precies 25 jaar mee en dat vieren ze met de release van het album Non Stop. Een album waarbij al hun grootste hits opnieuw zijn opgenomen. Grootste minpunten van de eerste albums waren namelijk dat ze zo ontzettend zacht zijn opgenomen. Het geluid tegenover de laatste releases was uitermate zacht, waardoor je telkens zelf het geluid moest bijstellen. Degenen die de albums geregeld in shuffle afspelen weten waar ik het over heb. Een spijtig feit, waardoor de nummers op cd lang niet dezelfde impact leveren als dat ze live doen. Die impact moet natuurlijk wel gevoeld worden! Een simpele greatest hits-compilatie maken zat er ook niet in, want het verschil tussen de nummers zou dus te groot zijn. Gelukkig heeft de band dat ook door en zijn ze er ook niet vies van om hun handen uit de mouwen te steken. En ja, na 25 jaar mag je ook wel verwachten dat de nummers er goed ingebakken zitten.
De nummers zijn her en der heel minimaal aangepast, maar verder zijn ze trouw gebleven aan het origineel. Alleen de diehard-fans zullen het verschil horen. De songs krijgen eindelijk de kracht die ze verdienen. Het mooie aan dit alles is dat hier goed te horen is hoe de nummers in opgepoetste versie met gemak de tand des tijd doorstaan. Nummers als ‘Scratch The Surface’, ‘Just Look Around’ en ‘Never Measure Up’ klinken krachtiger dan ooit tevoren.
Producer Tue Madsen zit ook deze keer weer achter de knoppen en zodoende hebben ze hun metallic geluid behouden. Het is de man die de ware kracht van Sick Of It All weer naar voren liet komen op de laatste albums Death To Tyrants en Based On A True Story. Of zoals drummer Armand Majidi het verwoordt: ”The man who has finally made SOIA sound the way we should in the studio.”
De verzameling strekt zich van de debuutplaat Blood, Sweat And No Tears tot aan de 2003 release Life On The Ropes. Enige minpunt is de afwezigheid van de nummers ‘Step Down’ en ‘Maladjusted’, maar dat kan misschien ook een puur persoonlijk gemis zijn. Misschien een idee voor een deel twee? Voor de rest is deze verzameling een aanrader voor zowel de fans als de nieuwkomers. Beide partijen krijgen waar voor hun geld. De band komt nog altijd het beste tot zijn recht in een live-setting, maar met Non Stop komen ze akelig dicht bij die ervaring.
Vallenfyre - A Fragile KingDit is het definitieve debuut van Gregor Macintosh, een vroeger bandlid van...
Striking Justice - Building Wanneer ja naar het artwork kijkt van Building , de debuutplaat van hardcore...