
HushPuppies haalt op The Bipolar Drift de inspiratie uit verschillende hoeken, maar heeft vooral goed geluisterd naar muziek uit de jaren ’80. Tracks als ‘Zero One’, ‘Poison Apple’, ‘Frozen Battle’ en afsluiter ‘Twin Sister’ hebben een duidelijke link met dit decennium.
Daarnaast zijn er dus ook andere invloeden hoorbaar. Zo opent het album met het gedreven, instrumentale ‘Open Season’. Deze track doet door het strakke ritme en de noise daar overheen wel wat aan een rockversie van Holy Fuck denken. Na een minuut of vier verandert ‘Open Season’ helaas in een slappig popnummer, maar het eerste deel is echt heel leuk. Het nummer ‘Okinawa’ lijkt duidelijk geïnspireerd door het recentere werk van dEUS en het baslijntje in ‘A Dog Day’ lijkt geleend van Joy Division.
Het beste nummer op The Bipolar Drift is ‘Every Night I Fight Some Giant’. In deze song combineert HushPuppies het geluid van Air met dromerige, psychedelische pop uit de sixties. Het resultaat is werkelijk wonderschoon. Aan het eind volgt nog een onverwacht scherp stukje gitaar.
De muziek van HushPuppies is zeker niet slecht, maar de invloeden liggen er soms wel wat dik bovenop. Verder is de productie van The Bipolar Drift nogal glad, vrijwel alle scherpe randjes zijn van het geluid afgeschuurd. Hierdoor weet deze derde langspeler van HushPuppies niet helemaal te overtuigen.

Cradle Of Filth - Evermore DarklyHet blackmetal instituut Cradle Of Filth bestaat alweer twintig jaar en...

King Crimson - Discipline / Starless and Bible Black De aartsvaders van de progrock King Crimson roeren zich momenteel...