RECENSIE: Alex O'Rion - The Biggger Room

Alex O’Rion – The Bigger Room
recensie cijfer 2011-11-21 Vergelijkingen met andere artiesten kan je moeilijk uit de weg gaan wanneer je muziek uitbrengt. Op vele fora werd de Nederlandse wonderboy Alex O’Rion dan ook snel vergeleken met DJ Tiësto, omdat hij nu eenmaal een Nederlander is die flink aan het groeien is in het wereldje van de trance. De man kreeg al de eer om zijn ding te doen op het Nature One Festival en in de beroemde nachtclub Ministry of Sound, en komt na enkele kleinere releases aanzetten met zijn volwaardige eerste langspeler The Bigger Room. Hierop zorgt hij voor een kwaliteitsvol geluid, door het toevoegen van elementen uit de progressive, house en electro.

Meeslepende melodieën zorgen er meestal voor dat de luisteraar meteen gegrepen wordt, zoals in opener ‘Introduction’ en in het donkere ‘Dragons for Breakfast’. ‘The Jabberwocky’ evoceert een soort electromagie die perfect aansluit bij het tot de verbeelding sprekende personage uit Lewis Caroll’s Alice in Wonderland. De climax is bovendien zodanig uitgerekt dat ieder haartje in je nekvel stuk voor stuk gaat oprijzen. Hoewel dit soort musiceren perfect in formules te gieten valt en Alex O’Rion wel kaas gegeten heeft van het maken van muziek volgens de regels, kan niet ontkend worden dat hier een stukje pure klasse geserveerd wordt.

‘Craters of the Moon’ en ‘Jellyfish (Alex O’Rion Bigger Room Mix)’ bevatten beiden een nostalgische melodie, alsof het televisietunes uit lang vervlogen tijden betreffen. Hoe verder het album vordert, hoe minder episch en groots het gaat klinken. Toch kunnen songs als ‘Who I Am Today’, ‘Rise Up Again (Alex O’Rion Bigger Room Mix) en zeker ‘Stargeezer’ als beter dan de middelmaat beschouwd worden. In feite hebben we O’Rion gewoon het liefst als hij niet te veel met de grote zalen in het achterhoofd aan het producen slaat.

Deze man heeft duidelijk goud in handen. Met zijn hybride aanpak zorgt hij ervoor dat dit album meer te bieden heeft dan enkel hitmateriaal. Op die manier wordt dit een plaat die zowel de voeten in beweging zet als het brein aanwakkert.
Recensent:Bram De Wulf Artiest:Alex O'Rion Label:Black Hole Recordings
Zoo Brazil – Songs For Clubs

Zoo Brazil - Songs for Clubs Zoo Brazil is van oorsprong een van de vele aliassen van John Andersson en...

Pulser – The Space Between The Stars

Pulser - The Space Between the Stars Pulser is een alias van Andy Perring. Hij draait al geruime tijd mee in de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT