2011-12-06
De naam Chris Connelly zal bij de meeste mensen geen belletje laten rinkelen, maar de zanger/gitarist heeft zijn sporen al ruimschoots verdiend. Zo heeft hij samengewerkt met illustere bands als Pigface, Ministry, Revolting Cocks, Acid Horse en Killing Joke. Een korte zoektocht op het wereld wijde web maakt duidelijk dat Connelly behalve al zijn samenwerkingsverbanden ook nog eens veertien soloplaten heeft uitgebracht. Artificial Madness is de nieuwste en dan ook de vijftiende van de Schot.Wanneer je de bands uit bovenstaand intro kent weet je ongeveer in welke hoek de muziek van Connelly te plaatsen valt. Artificial Madness is een vrij desolaat en tegelijkertijd pittig klinkend album dat overgoten is met een jaren tachtig sausje, want behalve de eerder genoemde namen hoor je in opener ‘Artifical Madness’ heel duidelijk Joy Divison doorklinken. Verder valt op dat ‘Imperfect Star’ en vooral ‘Classically Wounded’ behoorlijk door The Sisters Of Mercy beïnvloed zijn. Al deze stijlen gekoppeld aan sterke songs en een zangstijl die ergens tussen David Bowie en Iggy Pop in ligt maakt dat dit album van uitstekende kwaliteit is.
Hoogtepunten te over op de plaat die nog geen veertig minuten klokt en elf korte en spannende songs bevat, maar die bijna allemaal dat o-ja gevoel oproepen. Zo hoor je dat ‘Candy’ van Iggy Pop de inspiratiebron voor ‘The Paraffin Hearts’ moet zijn geweest en, toeval of niet, de akkoorden van ‘Compatibility’ tonen veel overeenkomsten met ‘Apache’ van The Shadows. De korte songs ‘The Goner’, ‘Wait For Amateur’, ‘The Modern Swine’ en ‘The Subjects’ lijken rechtstreeks uit de postpunk periode van pakweg dertig jaar geleden te zijn weggelopen. Het sombere geluid van ‘A Career In Falsehood’ (met praatzang) roept hetzelfde unheimische gevoel op als de muziek van David Bowie in zijn Berlijnse periode en is een mooie afsluiter van dit bijzondere album.
Chris Connelly mag dan niet al te bekend in de oortjes klinken, Artificial Madness is te mooi om te negeren. Heb je iets met postpunk in een hedendaags jasje, dan mag je deze plaat zeker niet links laten liggen.
King Mob - Force 9Met een beetje goede wil zou je King Mob een supergroep kunnen noemen. Spil...
Rwake - Rest Wanneer je de muziek van een metalband probeert te beschrijven verval al je...