2011-11-27
Binnen de rockwereld werd de release van Volume van het Britse vijftal Black Spiders gezien als de langverwachte inwilliging van een belofte. De band had zichzelf namelijk al behoorlijk in de schijnwerpers gezet met een tweetal EP’s en een aantal wervelende optredens op grote podia. De kritieken waren belachelijk goed en dus waren de verwachtingen hoog gespannen. Het is niet zo gek dat die verwachting werd opgepompt door vooral de live-optredens van de heren uit Sheffield. De snelle, lichtelijke punky rock’n’roll die de heren produceren, is ideaal om live te ervaren. Met nota bene drie gitaren en een enorme bak uptempo herrie, knetterende solo’s en wervelende riff’s weten de mannen een publiek makkelijk voor zich te winnen. En opvallend genoeg klinkt het geheel, ondanks de continue inspiratie en zelf imitatie van ‘80’s rock en grungeachtige riffs, uitermate hedendaags. Verwijzingen naar Turbonegro, Them Crooked Vultures, maar ook Kiss zijn op hun plaats.
Ook op het album hebben de heren zich niet ingehouden. Van begin tot eind, met enkele korte en wellicht zelfs broodnodige pauzes als uitzondering, rockt Volume als een malle. Snelheid is geen vraag, maar een antwoord. Die insteek.
Zeker de eerste luisterbeurten spreekt dat aan. Knallende en meeslepende rock, dat smaakt. Jammer is echter dat die euforie lichtjes inbindt na een aantal draaisessies. Dat heeft er vooral mee te maken dat de teksten nagenoeg onverstaanbaar zijn, doordat ze volledig overstemd worden door het geweld van de gitaren. Dat had uiteraard wel voorkomen kunnen worden, maar het heeft er alle schijn van dat de heren en de producer het live-geluid, waar de Black Spiders zo in uitblinken, op het album hebben willen reproduceren. Het gevolg is dat er een schijnruis te horen is. In feite is de opname heel erg gelikt en daardoor wekt de gruizigheid die toch telkens terugkomt een geveinsde indruk.
Anderzijds, nummers als onder meer ‘St. Peter’, uitblinker ‘Cold Dead Hands’ en ‘I’ll Be The Judge’ zijn verschrikkelijk lekkere rocksongs en die onderschrijven wel degelijk het talent waar de band over beschikt. Goede riffs, zanglijnen, solo’s en beukende drums worden geweldig gecombineerd. Laten we daarom Volume vooral zien als een lekkere rockplaat en vooral een visitekaartje aan het adres van zowel de bezoekers als de organisatoren van festivals. Want ongeacht of je de nummers kent die op Volume staan, ze gaan je wegvagen op een weide. En dat wordt genieten, terwijl het gebeurt.
.jpg)
Disturbed - The Lost Children Disturbed , iedereen die een beetje thuis is in de wereld van de metal, kent...
.jpg)
Leningrad Cowboys - Buena Vodka Social Club Toegegeven: als je je plaat Buena Vista Vodka Club noemt, maak je jezelf...