Di-rect - Time Will Heal Our Senses Recensie op Podiuminfo

Cover Di-rect - Time Will Heal Our Senses

2011-11-21 Het mocht even duren (10 jaar, 7 albums (waarvan 1 live-plaat)), maar Di-Rect heeft het eindelijk voor elkaar: een plaat die past bij de voorheen overtrokken waardering van de Haagse band. Time Will Heal Our Senses voelt als een graal, na een ellenlange zoektocht, bezaaid met slechte poppunk-hitjes en zoetsappige high-school-ballads.

Nu moet gezegd worden dat ook de twee voorgaande studioplaten een verandering aankondigden. Op het self titled-album Di-Rect bleek de originele formatie (met Tim Akkerman) in staat om hele aardige, alternatieve liedjes te maken. Na het vertrek van Akkerman en de toevoeging van nieuwe zanger Marcel Veenendaal en toetsenist Vince van Reeken bleek dat op This Is Who We Are gezocht werd naar een meer volwassen geluid.
Dat was in 2010 en toen werd dat geluid nog niet gevonden. Verre van zelfs, maar er kan nogal wat veranderen in een jaar. Met veel meer in balans gebrachte arrangementen en vaak prima overdachte melodielijnen, weet Di-Rect op het bijna filmische Time Will Heal Our Senses echt te overtuigen. Onmiddellijk moet daarbij gezegd worden dat enkele nummers buiten de boot vallen en dat de eenheid van het album ook nog niet volledig is.

Een paar voorbeelden van goede nummers zijn de eerste single ‘The Chase’ en ‘Young Ones’ als de meer uptempo nummers van het album. Juist doordat Di-Rect heeft geleerd lucht te laten in dit soort tracks, komen beiden volledig tot hun recht. Ook de afsluitende titeltrack is prima, met vooral het uitgerekte slotstuk als hoogtepunt. Opvallend is overigens over de hele linie dat Jamie Westland zijn drumkwaliteiten eindelijk eens echt laat spreken, door zich naast de gebaande paden te begeven. En dat gitarist Spike zich in kan houden, een verademing. De twee nieuwkomers in de band nemen echter de hoofdmoot van het album voor hun rekening en dat is te waarderen. Beiden vervullen hun taak namelijk met verve, al zoekt Veenendaal wel af en toe de randjes op.

Mindere tracks zijn er, zogezegd, ook. Al zijn ze in de minderheid, gelukkig. ‘Holiday’ begint geweldig, maar als de band de rust laat varen, verzandt het nummer in te veel geweld. ‘Equal To God’ is waarschijnlijk de minste track, door het saaie karakter van het nummer. Ja, er zit een mooie, duistere sfeer in het nummer, maar de track redt het er niet op, zeker niet met een dergelijk zoetsappig refrein.

Er zullen vergelijkingen worden getrokken. ‘Young Ones’ lijkt op ‘Rebellion’ van Arcade Fire. ‘Equal To God’ lijkt in het begin op ‘Violet Hill’ van Coldplay. Maar dat zijn geen verkeerde referenties. Langzaam groeit Di-Rect naar een band met internationale allure. Belangrijk is vooral dat muziekliefhebbers, die voorheen de Haagse jongens uitkotsten, Time Will Heal Our Senses zonder schaamte een goed album kunnen vinden, zeker na meer luisterbeurten.

Recensent:Koen Nederhof Artiest:Di-rect Label:EMI Music