Op de plaat laat het gezelschap horen alle reggaetrucjes goed te beheersen. Het dertien personen tellende gezelschap wisselt af in de meer dansbaar georiënteerde reggae, lome dubritmes en gevoelige ballades. ‘Cyaan Stop Us Swing’ is bijvoorbeeld een heerlijk zomers aandoende blazers melodie en een hoofdzanger die tegen het koortje in zingt. Het ritme nodigt uit tot het swingen der heupen, bovenal doet het sterk verlangen naar de zomer. Maar ook het meer gevoelige ‘Mama Of Devotion’ komt goed uit de verf. Het nummer bevat een lekkere gitaarriff en de ode aan zijn moeder wordt net niet te slijmerig. Goed uitgewerkt zijn ook de afsluitende vier dubnummers. ‘Open Your Dub’, ‘Creation Of Star Dub’, ‘Devotion Dub’ en ‘Conscious Dub’ zijn allen gebaseerd op voortreffelijke stoned aandoende dubritmes. Hierin weet het gezelschap de schijnwerper afwisselend op de blazers, gitaar en drumritmes te lichtten.
Ondanks alle aangename nummers blijft helaas nergens het gevoel hangen daadwerkelijk overtuigd te zijn. In de stijl van haar Franse collega’s, met Danakil als bekendste voorbeeld, produceert de groep haar reggae iets te standaard en te goed overdacht. Dit is hoofdzakelijk te wijten aan de meer pop gerichte aanpak van produceren. Zo werkt het overmatige gebruik van het achtergrondkoortje voor de refreinen tegen het einde van de plaat stevig op de zenuwen. Daarnaast ontstaat er nergens een volledig beeld van het eigen geluid of een sterk uitgewerkt concept. Hoe goed de Belgische heren van Asham en Collieman ook zijn, hiermee zorgen ze er voor dat The Same Blood in de schaduw blijft staan van andere releases in het genre. Als opener op de verscheidene zomerfestivals zou de band echter een perfecte sfeerbouwer kunnen zijn.
Crazy Arm - Union City BreathOndanks een uitermate goed ontvangen debuut is Crazy Arm een ondergeschoven...
Flare Acoustic Arts League - Big Top / Encore EP LD Beghtol is een Amerikaanse zanger, muzikant en schrijver die speelde in...