Riotgod maakt stonerrock, stampende rauwe rocksongs met een scheutje of soms een flinke scheut retro. Hun muziek doet denken aan bands als Trouble en natuurlijk aan moederband Monster Magnet, al is het minder psychedelisch. Dat hoor je meteen bij de no nonsense openingstrack 'Breed'. De puike zang van Mark Sunshine past daar uitstekend bij. Meestal rocken de mannen er flink op los, maar nu en dan wordt een wat rustiger tempo gekozen, bijvoorbeeld op 'Slow Death'. 'Gas Station Roses' klinkt zelfs als een vriendelijke folksong, inclusief akoestische gitaar. Sunshine zingt hier zonder de hem kenmerkende rasp in zijn stem, maar ook dat gaat hem goed af. En dan is er nog 'Loosely Bound', een powerballad Riotgod-style. Maar andere tracks zijn ongeveer zo verfijnd als een fluim op de vloer. Zo brult Sunshine op 'Firebrand' zoals Chris Cornell in betere tijden en ook op 'Tomorrow's Today' worden alle vocale en instrumentale registers opengetrokken. De psychedelische teksten herinneren aan de oorsprong van deze band.
Voor de afwisseling volgt na de dampende rocker 'Saving it up' weer een minder recht-toe-rechtaan track als 'Lost'. 'Hollow Mirror' knalt er dan weer in als een vuurwerkbom, één brok dodelijke energie!
De overgang naar het afsluitende lieve liedje 'Rebirth' is zo groot dat het wel een lichte anticlimax oplevert. Maar over het geheel genomen pakt de afwisseling tussen de rauwe en rustigere tracks goed uit. Invisible Empire kent voldoende variatie maar is toch bovenal een pittig album vol vuige rock. Als je als band dan ook nog een unique selling point als zanger Mark Sunshine hebt, zit het helemaal goed.
Fate - Ghosts from the PastDe Deense formatie Fate is naar alle waarschijnlijkheid één van de weinige...
Maybeshewill - I Was Here for a Moment... Om maar meteen met de deur in huis te vallen, Maybeshewill heeft veel weg...