2011-11-24
Met haar swingende optredens toonde de Nederlandse band Mdungu /b> reeds aan een van de betere nationale Afrobeat groepen te zijn. De band, die ontstond tijdens een jazzworkshop van Benjamin Herman, bevat leden uit Gambia, Nederland en Spanje. Met haar immer aanwezige flinke dosis speelplezier weet het gezelschap elk podium op feestelijke wijze helemaal los te krijgen. Op het aangename debuutalbum Afro what!? focuste de groep zich hoofdzakelijk op instrumentale Afrobeat. Het nieuwste project Gambian Space Program komt hier wat van los en verbreed de Afrobeat horizon met verschillende, doch eveneens Afrikaans gelieerde, stijlen.Vooral de grotere rol voor de stem van de Gambiaanse zanger Ebou Gaye Mada is een goede keuze. Op een nummer als ‘Xarit’ klinkt zijn onwaarschijnlijk zuivere stem zeer aangenaam over het opwindende afrobeat ritme. Maar ook op het reggaeritme van ‘Buxamatoul’ bewijst de zanger over fantastische gaven te beschikken. Het reggaelied doet erg Afrikaans aan en weet daarmee gemakkelijk aan te sluiten bij grootheden als Tiken Jah Fakoly en Alpha Blondy. Op het instrumentale ‘Clavesong’ wordt er door de muzikanten heerlijk uitgeleefd in Tinariwen-achtige gitaarsolo’s. Gecombineerd met het eveneens aanwezige saxofoontje een boeiende combinatie.
In het afsluitende tweeluik ‘Niyabinghi I’ en ‘Niyabinghi II’ sluit het gezelschap haar tweede album Gambian Space Programm heerlijk rockend af. In het eerste deel vertelt de zanger over een lekker drumritme. Ebou wordt echter zo nu en dan afgewisseld door een knallende muur van saxofoongeluid die het nummer tot ontploffing brengt. Het tweede gedeelte schuift door in een lekkere mix van Afrikaanse rock & roll.
Dat Mdungu op haar nieuwste project probeert haar grenzen te verschuiven naar andere Afrikaanse genres valt zeker te waarderen. Helaas zorgt de grote hoeveelheid variatie ervoor dat het op Gambian Space Program aan voldoende samenhang ontbreekt . De meer door Tinariwen geïnspireerde Afrikaanse blues vraagt om heel andere gelegenheden dan de reggaenummers. Hierdoor doet de plaat nog het meest aan als een willekeurige verzamel-cd van het continent. Uiteraard zullen de verschillende nieuwe nummers live wel weer als een huis overeind staan.
.jpg)
King Jack - King JackNa ruim anderhalf jaar in de studio is hij er eindelijk: het gelijknamige...
.jpg)
The Moon Invaders - The Fine Line De muziek van The Moon Invaders klinkt zo Jamaicaans als het maar kan, maar...