.jpg)
2012-01-14
Luik. Dat klinkt, sterker nog, dat is Belgisch. Maar de band luisterend naar deze plaatsnaam is toch echt afkomstig uit Rotterdam. Toch is de naam vermoedelijk niet zonder reden gekozen. Luik mag met een zeker voorbehoud de grauwste stad van Europa worden genoemd en de duistere muziek van de gelijknamige band doet voor die sfeer niet onder. Dat wil niet zeggen dat de muziek op debuutalbum Owls niet goed is. Net als de Belgische industriestad heeft het album een eigenzinnige charme. De uiterst trage, diep melancholische liedjes die het album sieren, zijn verworden tot een mooi geheel zonder pieken of dalen en zonder al te veel afwisseling.
Dat laatste is direct ook een klein minpuntje. Voor de luisteraar die niet direct of volledig wordt gegrepen door de negen liedjes op Owls ligt er verveling op de loer. Zeker als de zang van frontman Lukas Dikker wegvalt, zoals in het langgerekte en jammerlijk in saaiheid verzande ‘Spleen’, kan een niet geoefende luisteraar de neiging hebben om te skippen.
Toch zou dat uitermate zonde zijn, want het overgrote deel van de sfeerrijke slowcore indie, gedragen door de door effecten gedragen en subtiel bespeelde gitaren, beklemmend fluisterende zang en mechanische geluiden, is van uitstekende kwaliteit. En laat nu net de beste track van de schijf ‘These Man May Grow’ volgen op ‘Spleen’. Nee, de plaat afzetten zou zonde zijn.
Luik weet precies goed te spelen met minuscule melodietjes en zelfs bij tijd en wijlen keurig georkestreerde valse nootjes. De invulling van de nummers wordt daardoor precies goed gehouden. Waar velen verstrikt raken in hiaten in hun liedjes of juist onnodige opvulling verzorgen om maar niet in die hiaten te vallen, weet Luik te spelen met de leegte achterin liedjes. Single ‘We’re Both Extermined’ is typisch een liedje waarbij vooral in het begin de leegte bijna wordt benadrukt, zonder dat die stoort. Luik heeft sereniteit gecreëerd en dat is een verdienste al moet direct gezegd worden dat een enkele keer dat gevoel gebroken, of beter gezegd gedoofd wordt doordat een nummer zich te ver doorsleept.
Het is moeilijk te voorspellen of dit mooie album met slechts enkele minpuntjes Luik heel veel fans gaat opleveren. Het album is listig, maar tegelijk zal een flink aantal mensen de plaat een kans moeten geven. In het ondergrondse circuit lukte dat prima. De eerste proef wordt nu Noorderslag. Met een album als Owls als arsenaal, komt Luik in ieder geval uiterst beslagen ten ijs.
.jpg.jpg)
Ani DiFranco - Which Side Are You On Ani DiFranco is een zangeres van het type 'sterke vrouw', ook al is ze met...
.jpg)
Moss - Ornaments Toegegeven, het duurde een flink aantal luisterbeurten voordat deze recensent...