.jpg)
2012-01-24
Eind jaren negentig brak symfonische black metal door bij het grote publiek en maakten bands als Cradle Of Filth en Dimmu Borgir furore met hun tot de verbeelding sprekende misantropisch en pornografisch getinte metal. Ze zorgden finaal voor het grote commerciële succes van één der duisterste vormen van metal. Anno 2012 bekijken de meeste metalfans deze bands (en bij uitbreiding dit genre) meer en meer als pure commerciële producten, wat het imago ervan niet echt ten goede komt. Toch waagt het Nederlandse Nymeria zich aan een exacte kopie van dit ooit zo populaire genre en je kunt je afvragen of dat wel zo’n goede keuze is.Die vraag is vooral aan de orde omdat de songs op hun tweede langspeler In The Veil Of Night helemaal niet mis klinken. De neoklassieke intro ‘Twisted Symphony’ teleporteert de luisteraar als het ware naar begin jaren 2000, waar je als metalfan meteen wist wat erop ging volgen, namelijk een stukje muziek dat Wagneriaanse bombast laat samenvloeien met afwisselend diepe en krijsende grunts. En zowaar, het daarop volgende ‘Lilith’ voldoet aan deze verwachtingen. Vooral spijtig dus dat het moment van Nymeria veel te laat komt. Aan goed materiaal ontbreekt het hen duidelijk niet: voor een uitgave in eigen beheer, klinkt dat behoorlijk professioneel. Waren ze op het juiste moment gekomen, dan was dit een plaat van topformaat geweest. We vermoeden echter dat ze enkel zal aanslaan bij mensen die nog steeds in de waan verkeren dat Dimmu Borgir en Cradle Of Filth het nieuws van de dag zijn.
Nymeria is een zestal getalenteerde jongens, ongetwijfeld, en ze verdienen het om met een album als dit door te breken, maar wat het vooral mist is de nodige originaliteit. Zonder aan dit aspect te werken, worden ze de zoveelste symfonische black metal kopie op rij en dat zou in dit geval echt zeer jammer zijn.
.jpg.jpg)
Shakira - Live From Paris Shakira is anno 2012 niet langer de blonde latina die bijna tien jaar...
.jpg)
Sean Riley & The Slowriders - It's Been a Long Night In thuisland Portugal kunnen ze niet meer stuk, Sean Riley & The...