Nee hoor, alle gekheid op een hele grote stok, want Swallow The Sun gaat in haar thuisland al flink wat jaartjes mee in de top van de death en doommetal. Sterker nog: hun single ‘Forgive her…,’ behaalde de vierde plaats in de Finse Top 20 Singles Chart in de eerste week van release en bleef daar dik zes weken staan. Helemaal lachen: hun debuutplaat nam in de hitlijsten zelf een plaats in tussen Godbetert Gwen Stefani en System of a Down. Da’s hoe dan ook een buiging waard.
Maar goed, back to reality. Emerald Forest And The Blackbird (mijn God wat een titel trouwens) opent met het loodzware titelnummer van een kleine tien (!!) minuten. Een hele kluif die al meteen smaakt als een bloedrauwe steak van een halve kilo die je op een nuchtere maag naar binnen werkt. Dan volgt ‘This Cut Is The Deepest’, een nummer dat zijn titel eer aandoet en waarvan je je afvraagt wat ‘ie op dit album doet: een gevoelige akoestische track die zich al tokkelend voortsleept, om afgewisseld te worden met ‘Hate, Lead The Way’. Vrolijke jongens, die Finnen. Ergens las ik ooit dat ze het meest zwijgzame volk van Europa waren en wat betreft nietszeggendheid spreekt dit album eigenlijk boekdelen. Deze gasten spelen dat ze boos zijn zonder dat ze zich daadwerkelijk woedend voelen. En wees eerlijk: dat heeft dit muzikale genre misschien wel het meest van allemaal nodig. Als na dik een uur eindelijk afsluiter ‘Night Will Forgive Us’ inzet, hoop je inderdaad dat er nog iets is wat deze gasten vergeeft, want wij denken inmiddels: verlos ons van die slappe ellende, of méén het vanuit je tenen.
Souldada - Over de GrinsFriese fado. Ja, het staat er echt in de bijgeleverde biografie van Souldada...
Talking To Turtles - Oh, the Good Life Een klein jaar terug had ondergetekende het genoegen om de debuutplaat van...