De groep deed het een aantal jaren gelden op Oerol al erg goed en naarmate je dieper wegzinkt in Oer de Grins begin je dat steeds beter te begrijpen. Ik herinner me nog dat ik een aantal jaren geleden van mijn sokken werd geblazen door ‘Beautiful in Beaufort Wes’ van de Zuid-Afrikaanse zanger Gert Vlok Nel. De verstildheid en emotie die op die plaat lag besloten in liedjes als ‘Timotei Sjampoe’ en ‘Moenie Mij Nie Vergeet Nie, Dixie’ voel je bij vlagen ook op deze plaat, in liedjes als ‘Blau Fan Dagen’ en ‘Is Dit Kryst?’ Geloof me, da’s heel wat waard. En razend knap.
Natuurlijk zul je deze plaat niet ontzettend veel draaien. Daarvoor vergt ‘ie simpelweg teveel aandacht van je als luisteraar. Sterker nog: even een paar nummers wegluisteren trekt de ziel uit dit album en dat wil je ook niet. De groep live in volle bezetting een keer gaan bekijken is dan nog een veel beter idee.
Ik zie het wel zitten hoor: afreizen naar Sneek of Leeuwarden, je in een donker hoekje van een of ander aftands klein zaaltje verstoppen, de Beerenburg uit de vriezer meepikken en je mee laten voeren in vier verschillende talen. En zulk talent komt gewoon uit Friesland. Wie had dat ooit gedacht?
Hooray for Earth - True LovesSoms heb je het maar lastig als recensent. Wat moet je met een album dat...
Swallow the Sun - Emerald Forest and the Blackbird Doommetal uit Finland. Zonder enige bevooroordeeldheid kun je dan ongeveer op...