De Eindhovense mannen met gitaren komen met een soort van best of getiteld Fifty Some Superhits. Met de veelbetekenende ondertitel 16 Years & Counting. Het epos van de heren bestrijkt inderdaad inmiddels al drie decennia en kenmerkt zich door in adrenaline geweekte rock’n’roll met een klein, vuig punkrandje. De meeste festivalgangers zullen de heren, altijd in stemmig zwart gekleed –behalve gastheer Dikke Dennis, die is meestal nagenoeg naakt -, wel kennen. En daarmee direct begrijpen hoe de kerels met sideburns van epische proporties op de wangetjes het voor elkaar hebben gekregen 58 nummers op twee cd’s te prakken. In een razende tempo raggen de mannen hun beukende hitjes erdoorheen. Live zonder veel gelul en slechts met kleine pauzes. Op de cd’s krijg je al helemaal geen tijd om adem te halen.
Dat is lekker, maar met 58 nummers kan je gemakkelijk vrezen voor verveling. Gek genoeg is dat gemakkelijk voorkomen: de nummers zijn simpelweg slim gepositioneerd. Dus hier weer een ietwat harder nummer, terwijl er juist daaropvolgend een song met meer breaks volgt. Of bijvoorbeeld middenop de tweede cd het instrumentale ‘Red Wings’, nadat er een aantal razendsnelle, voluit gebrulde nummers zijn gepasseerd.
Er is niets nieuws onder de zon op Fifty Some Superhits. Maar hé, waarom zou het ook: deze collectie songs is uitstekend. Dat geldt voor het eigen werk van de band, maar zeker ook voor de enkele covers (o.a. Heideroosjes, Motörhead, Butthole Surfers) en de samenwerkingen (Def P, Dikke Dennis). Dit is wat je van de band mag verwachten en dit is wat je krijgt. En godzijdank is er niemand op het idee gekomen om de hele mikmak te remasteren, want dat zou eeuwig zonde zijn geweest.
Het is een cliché als het gaat om een verzamelaar: “Het is een goede introductie voor onbekenden en een mooie compilatie voor fans”. Deze schijf is wellicht nog wat meer: het is een rock’n’roll-standbeeld voor een legendarische Nederlandse band. 58 nummers: dat is geen ‘best of’ meer, dat is een gruwelijk uitgebreide samenvatting. Dat is een muzikale scriptie en bij dezen is Peter Pan Speedrock afgestudeerd. Op naar de masterstudie. Want zoals de ondertitel al zei: ...& Counting.
Tarball - Rise AboveHaast en spoed is zelden goed. Dat moet ook het Nederlandse Tarball gedacht...
The Black Keys - El Camino El Camino werd door diverse media al uitgeroepen tot één van die pareltjes...