Umbra Et imago is een Duitse gothic act rond een excentrieke frontman die zich bedient van de pretentieuze naam Mozart. De band begon in 1991 met muziek gebaseerd op de gothic acts uit de jaren tachtig, maar bracht in de loop der jaren steeds meer metal elementen in haar muziek. De controversiële optredens van Umbra Et Imago zijn een visueel spektakel en worden regelmatig voorzien van erotisch getinte optredens van modellen. Op 20 houdt de band het netjes waardoor de nadruk op de muziek wordt gelegd en afleidende taferelen achterwege blijven.
De show bestaat uit een akoestische set van een uur en een rock set van anderhalve uur. Behalve de band zien we een strijktrio en drie zangeressen die regelmatig van zich laten horen. In de akoestische set worden tien uitgeklede nummers gebracht, maar door de strijkers en de zangeressen is de muziek nog redelijk vol al wordt het na verloop van tijd wat saai en blijkt een uur lang genoeg. Sombere nummers als ‘Marchenlied’ en ‘Jahr Und Tag’ worden afgewisseld met fraaie songs als het snelle ‘Kleine Schwester’, waar het spelplezier van af druipt. ‘Der Freie Geist’ is een door Mozart voorgedragen gedicht met op de achtergrond een vrije interpretatie van ‘Fur Elise’.
Na de Pauze komt de band haar rockset spelen en dat beklijft beter doordat de muziek door het stevige gitaarwerk een stuk spannender overkomt, en tevens komt hierdoor de overheersende theatrale stem van Mozart wat minder op de voorgrond. Mozart heeft voor de gelegenheid onder zijn malle hoofddeksel een blonde pruik geplaatst, hetgeen potsierlijk overkomt. Dreigende zware songs als ‘Final Last Dream’ en ‘Perfect Baby’ worden afgewisseld met songs waar de zangeressen het hoogste woord hebben zoals ‘Goth Music’, ‘Gebet Nr 1’ en ‘Ode An Die Musik’. Misplaatst is de cover van ‘House Of The Rising Sun’ waarbij een gastzanger aantreedt die zich Eric Burton noemt. Ook ‘Amadeus’ van Falco moet er aan geloven, maar dat wordt nog wel leuk gebracht. Met ‘Depressionen’ als afsluiter is het feest afgelopen en kan het publiek tevreden huiswaarts.
Doordat het geluid goed is en alles mooi en rustig in beeld gebracht is de dvd de moeite waard om naar te kijken, alleen staan er geen enkele extra’s op de schijfjes en zijn de aankondigingen van Trash-TV die telkens prominent in beeld komen bijzonder irritant. Jammer dat de gelegenheid niet is aangegrepen om er iets meer van te maken. Nu blijft het gevoel van een haastklus hangen en dat is jammer.
Crane Angels - Le Sylphyde de Brighton Crane Angels is een dertienkoppige band uit het Franse Bordeaux. Het...
The Secret Love Parade - Mary Looking Ready Op 14 februari verschijnt bij Snowstar Records het tweede album van The...