Caliban - I Am Nemesis Recensie op Podiuminfo

2012-01-25 Samen met landgenoten Heaven Shall Burn behoort het Duitse Caliban tot de grote namen binnen de deathcore. Zeker in het thuisland, maar ook wereldwijd behoort de band bij de belangrijke jongens in het subgenre, dat zeer nauw verwant is aan metalcore. Het verschil is vaak niet eens aan te geven. Het in 1997 opgerichte vijftal is productief en I Am Nemesis is alweer het achtste volledige studioalbum, los van twee EP’s en twee samenwerkingsverbanden met Heaven Shall Burn.
Wat je kunt verwachten van de Duitsers moet voor de fans geen verrassing meer zijn. De band weet de energieke deathcore toch ook toegankelijk te laten klinken, wat komt doordat agressie en melodie hand in hand gaan bij Caliban. Het album ligt in het verlengde van voorganger Say Hello To Tragedy en handelt over zware onderwerpen als fascisme, uitbuiting van onze aarde en meer van dit soort sociaalkritische onderwerpen. Het toont in ieder geval aan dat de heren uit het juiste hout gesneden zijn en hun ongezouten mening niet onder stoelen of banken steken.

Hoewel je weet waar je op kunt rekenen weet de band met haar originele invalshoeken de luisteraar goed bij de les te houden. De over het algemeen vlotte en afwisselende nummers worden subtiel opgesierd met droefgeestige keyboardgeluiden, wat een mooi effect geeft met de noeste riffs. Mooiste voorbeeld hiervan is ‘We Are The Many’ , maar ook de klassiek klinkende toetsenloopjes in ‘The Bogeyman’ mogen er zijn. Een lekker afwisselend nummer als ‘Deadly Dream’ dat snelle stukken afwisselt met een ultralogge riff, behoort onmiskenbaar tot de hoogtepunten, net zoals het van hele korte techno stukjes voorziene ‘Broadcast To Damnation’. Een nummer dat bijzonder opvalt is ‘This Oath’ dat rustige, postrock-achtige, stukken afwisselt met prachtig melodieus gitaargeweld, dat mooi contrasteert met een van uit zijn tenen schreeuwende Andreas Doerner. Het wekt bij ondergetekende in ieder geval het nodige kippenvel op. Ook in ‘Memorial’ hoor je gitaarloopjes die je eerder bij postrock bands zou verwachten dan bij een metalcore gezelschap. Hetgeen overigens wel een mooi effect geeft met de pittige riff. Doordat er behalve de nodige melodie ook veelvuldig cleane zang te horen is, wordt het eendimensionale geweld, wat de meeste metalcore bands kenmerkt, vermeden.

Het is verbazingwekkend dat bands met een uitgekauwde muziekstijl toch nog de nodige spanning kunnen opwekken, waardoor het nog steeds interessant is om naar dit soort muziek te luisteren. Wat echt goed is blijft, iets wat zeker opgaat voor Caliban dat met I Am Nemesis aantoont tot de absolute top in het genre te horen, zonder daarbij commerciële concessies te hoeven doen.

Recensent:Jan Didden Artiest:Caliban Label:Century Media