Akkoord, Blackwood Dub wordt inderdaad aangekondigd als de eerste dubplaat van het duo in jaren en wat houdt dit genre meer in dan instrumentale, licht bewerkte versies van originele reggaemuziek? Is het dan wel opportuun om een dergelijk album af te rekenen op het weinige dat we als luisteraar krijgen? Ondergetekende is van oordeel van wel, omdat we muziek altijd in een tijdsgeest kunnen plaatsen en deze plaat vandaag net niet genoeg variatie biedt om meer dan enkele actieve luisterbeurten mee te gaan. Op een passief niveau (met andere woorden: als achtergrondmuziek) stoort het album, dat zijn naam te danken heeft aan producer van dienst Alberto Blackwood, dan weer helemaal niet. De eindeloze herhaling van de combinatie baslijn, drumpartij, gitaarplukjes en delays geeft een aangenaam ritme aan elke handeling die je op dat moment aan het verrichten bent. En we willen gerust toegeven dat muziek ook die functie perfect kan uitoefenen. Laat ons daarom het verdict niet te hard maken.
Reggae is vandaag nog steeds heel populair, maar of er in het tijdperk van honderdduizenden effecten in enorm gesofisticeerde muzieksoftware nog plaats is voor muziek die tenslotte het product was van technieken die revolutionair waren in het Jamaica van de jaren ’70, is een vraag die we intuïtief negatief beantwoorden. Voor de echte dubliefhebber zal dit ongetwijfeld een lekker plaatje zijn. Voor ons was het leuk als achtergrondmuziekje, zoals ook de deuntjes in de supermarkt of het treinstation dat zijn.
Kaizers Orchestra - Violeta Violeta, Volume IIHet gebeurt nog steeds: Het spreiden van releasedata. Het tweede deel van het...
Kraantje Pappie - Crane Nieuwe beloftes in de rapwereld komen en gaan tegenwoordig ongeveer even snel...