Tot zover het onbegrip, want Violeta Violeta II is verder helemaal helder. Het album is qua sound inderdaad een vervolg (of een herhaling) van deel één en is daarom niet verrassend. Het swingt en het klinkt weer erg aanstekelijk en vrolijk, maar de Noren experimenteren niet met hun eigen geluid. Waar deel één nog flinke spanning bezat (na een aantal matige albums was de verrassing groot dat de Kaizers weer met sterk materiaal op de proppen kwamen), klinkt deel twee hetzelfde en dat maakt het uiteraard een stuk minder interessant.
Het album start sterk met ‘I Ett Med Verden’, waarin de Kaizers in een kleine zes minuten fel van leer trekken en het nummer als een ballad laten eindigen. ‘Stov Og Sand’ is een dertien-in-een-dozijn Kaizers Orchestra-nummer. Typische intro, typisch refrein, typische opbouw, typisch ritme. Het klinkt speels, het klinkt origineel, maar de mannen hebben dit soort nummers al teveel in hun oeuvre. Het middenstuk van Violeta Violeta II kent enkele nummers die zeker de moeite waard zijn: ‘Drom Videre Violeta’ is spannend en de Kaizers kennende zal dit nummer live nog sterker uitgewerkt worden. Ook ‘Far Til Datter’, met kinderkoortje en de oldskool olievaten, overtuigt. Het tempo wordt opgeschroefd in ‘Faen I Baten’, die ongetwijfeld een dansje teweegbrengt. Verrassend is nog ‘Domino’, waar gitarist Geir Zahl de zang op zich neemt.
Helaas wil Violeta Violeta II onvoldoende boeien. Het eerste deel was beduidend sterker, dit tweede deel is van hetzelfde laken een pak. Bovendien klonk er op deel I enorm veel spelplezier door, wat hier ook wat lijkt te ontbreken. Deel III staat voor eind dit jaar gepland en voelt hopelijk niet als ‘moetje’.
Sizzla - The Chant Sizzla Kalonji , beter bekend als simpelweg Sizzla, is al jaren een...
Sly & Robbie - Blackwood Dub Het CV van het Jamaicaanse reggaeproducersduo Sly & Robbie , bestaande...