Aan de kwantiteit ligt het niet. Vorig jaar bracht Sizzla al zijn 40e album uit. Vol trots vermeldt de artiest ook dat The Chant slechts het eerste album van 2012 is. Het gevaar bestaat daarmee dat hij steeds minder serieus genomen wordt. Die richting lijkt het langzaam op te gaan, want ook The Chant is een vluchtig in elkaar gedraaide, zeer mager klinkende reggaeplaat.
Het begint al met de thematiek. Sizzla lijkt de kant op te willen van een politiek geëngageerde artiest. Titels als ‘Put Away The Weapons’, ‘Hungry Children’ en ‘Look What’s Happening’ spreken reeds boekdelen. Opvallend en surrealistisch is het dan om deze opgevuld te zien worden met nummers als ‘Smoke Marijuana’. Blijkbaar gaat het de rastaman allemaal evenzeer aan het hart. Ook de teksten in ‘How Come’ doen ongeloofwaardig aan. Trots bezingt de Jamaicaan zijn Afrikaanse slavenroots en vertelt dat de Afrikanen altijd bereid zijn tot vergeving. Een constatering waar duidelijk kanttekeningen bij te plaatsen vallen.
Desondanks zou het allemaal te vergeven zijn als de plaat muzikaal ook niet zo slecht in elkaar stak. Sizzla kan nummers al rappende nog wel redden. Zingen, zoals op deze plaat 13 nummers lang het geval is, kan hij beter achterwege laten. Zo is ‘Chant’ een lekker door bongo’s ondersteund nummer, maar tegen het einde weet Sizzla het wederom te verknallen met een ontzettend valse uithaal. Ook de toevoeging van autotune weet het project niet te redden. Sizzla presteert het om op ‘How Come’ met behulp van autotune net zo vals te klinken als. Het is te hopen dat The Chant het eerste en enige project van dit jaar is. De reggaeman kan zich beter blijven focussen op zijn knallende live performance!
Naughty By Nature - Anthem Inc. Naughty by Nature is een oldskool hiphop collectief uit New Jersey, met...
Kaizers Orchestra - Violeta Violeta, Volume II Het gebeurt nog steeds: Het spreiden van releasedata. Het tweede deel van het...