Kim Janssen - Ancient Crime Recensie op Podiuminfo

2012-02-29 Muziek en films gaan soms goed samen, soms niet. Maar dat muziek een film an sich is, komt zelden voor. Toch weet Kim Janssen je mee te nemen op een reis, door zijn muziek. Alsof je een goed boekt leest, zeg maar. Ancient Crime is wat dat aangaat een ontdekkingstocht.

Volgens het persbericht gaat deze reis volgens Janssen zelf naar Noordwest-Engeland in de winter en het is ontzettend jammer dat hij die reis zo specificeert. Sterker nog: er wordt gerept over silver birch bomen, over kachels en tapijten. Terwijl het mooier was geweest om de reis over te laten aan de luisteraar.

Janssen werd in 2009 onthaald als een groot talent en maakt dat nu ook weer grotendeels waar. Met kleine liedjes, die doen denken aan Bon Iver en Iron & Wine en vooral op zang en tokkelende gitaar drijven, zet hij een alleraardigst album neer. Jammer dat het maar 26 minuten duurt, al moet gezegd worden dat er nog enkele nummers van het album hadden kunnen verdwijnen.

Want hoewel sommige liedjes hele mooie, typische singer-songwriterliedjes zijn, zoals ‘Tors’ en ‘Casket’, zitten er ook een paar missers op het geheel. Zo passeren er enkele neo-klassieke intermezzo’s die absoluut onnodig zijn in het geheel. Het breekt te veel het sfeerbeeld, waardoor dat niet lekker overkomt. ‘Le Dodo Ou L’Amour Au Berceau’ is een pianostuk van gematigd niveau en breekt op onaangename wijze twee Iron & Wine-achtige liedjes in tweeën.

Nog een miskleun is de vaak niet synchroon lopende samenzang. Dat zal bewust zijn gedaan, maar het voorkomt dat je wegzinkt in liedjes als ‘Piermont For The Beauty’ en ‘The Commons’, omdat je telkens verwonderd luistert waarom er iets niet helemaal klopt. Sterker nog, doordat de stemmen niet tegelijk overgaan van toon, sluipt er soms zelfs enige valsheid in ‘The Commons’. Uiterst zonde, want het is intrinsiek wel een heel mooi liedje.

Het ultra-kerkelijke slotnummer ‘Blyth Farjeon Choir’ is dan wel weer gaaf, al moet je absoluut houden van door koren gedragen liedjes. In deze song weet Kim Janssen wel te overtuigen als prima componist, die weet te spelen met ingetogenheid en juist ook met kracht. Maar als geheel is het voor Ancient Crime met de hakken over de sloot. Echt goed is het niet, want dit korte album bevat toch echt te veel oneffenheden.

Recensent:Koen Nederhof Artiest:Kim Janssen Label:SnowStar Records